De twee mannen zijn zich ervan bewust dat het samenwerkingsverband van een Iraniër en een Israëli door de buitenwacht niet normaal wordt gevonden. ‘But actually we are not so different.’ Sahand Sahebdivani en Raphael Rodan laten in de charmante Engelstalige voorstelling My Father Held a Gun zien dat gewone mannen zowel dader als slachtoffer zijn van oorlog en animositeit. En dat ze daar zelf erg onder kunnen lijden.
Sahand Sahebdivani en Raphael Rodan gaan het hebben over mannen, zeggen ze. Wat hen drijft en wat ze doen. Maar als mannen het hebben over mannen, beginnen ze over hun moeder. Over meisjes op wie ze verliefd waren, met wie ze flirtten, die ze begeren, met wie ze een kind zouden willen krijgen. Ze hebben het dus over echte mannendingen: vrouwen.
Een opvallend kenmerk aan vrouwen is dat ze geen oorlogen uitvechten, niet in het strijdperk treden. Mannen wel: broers, ooms, en de vaders van de Iraniër en de Israëli, bijvoorbeeld. Die vaders, dat zijn echte mannen, echte helden.
Zo begint de verhalende voorstelling My Father Held a Gun van de van oorsprong Iraanse Sahebdivani en Israëlische Rodan. Meestervertellers en mede-oprichters van de Mezrab Storytelling School. Hun voorstelling staat in het Internationaal Storytelling Festival van de OBA in Amsterdam. Ze worden muzikaal begeleid door de Argentijn Guillermo Celano op elektrische gitaar en de Amsterdammer Iman Spaargaren op klarinet en saxofoon. Uitstekende musici. Hun muziek verglijdt van pop naar jazz, zij ondersteunen de voorstelling luid of juist lieflijk, naar gelang het verhaal het nodig heeft.
De vertelling in My Father Held a Gun loopt via kronkelpaden en zijstraten. Sahebdivani en Rodan beperken zich niet per se tot hun eigen verhaal, maar ze gebruiken zowel autobiografische elementen als de verhalen van mensen zoals zij, met een achtergrond zoals die van hun.
Ze kijken opzettelijk met de blik van de buitenstaander naar de West-Europese samenleving. Naar landen die zo trots zijn op hun cultuur, hun kunst, hun beschaving, hun volkslied. Een heel andere landsaard dan die van de heetgebakerde oosterlingen. Maar die westerse landen zijn tegelijk heel nationalistisch, hun landsgrenzen zijn heilig. Waarop een vertelling volgt over een Duitse en een Franse soldaat in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. De westerse soldaten zijn evenmin heldhaftig als de oosterse vaders. Die vaders worden gaandeweg ontmaskerd als lafaards die ook maar bezig zijn met hun eigen belang.
Sahebdivani en Rodan zijn vooral heel erg goede vertellers, eerder dan ijzersterke acteurs. In hun spel zijn ze schematisch, ironisch, opzettelijk karikaturaal. Een helm maakt een Duitse soldaat. Een baret annex alpinopet een Franse. Desondanks: als ze eenmaal beginnen te vertellen, kun je een speld horen vallen. Muisstil luistert het publiek naar de verhalen, geniet het van de muziek. My Father Held a Gun is een kleine, maar bijzondere en zeker ook universele vertelling.
