Elfie Tromp neemt haar publiek, onder de muzikale begeleiding van Keimpe de Jong, mee naar Monster Love Town. De plek waar je terecht komt als je hart gebroken is, als je eindelijk geleerd hebt dat liefde zinloos is en dat het veel beter is om je leven te laten lijden door oerdriften.

De zelfverzekerde Tromp maakt van Monster Love Town zowel een duistere, als nieuwsgierigmakende spannende en bruisende plek. De scènes waarin ze rijkelijk gedetailleerd vertelt over de stad en haar inwoners zijn zo beeldend dat je als publiek je bijna bewoner voelt.

Muzikant De Jong weet zich prima staande te houden tegenover de soms intimiderende Tromp. Zijn pretogen verraden hoeveel plezier hij hier aan beleeft. Zijn rauwe muziek, met Tromps associatieve liedteksten, versterkt vooral de duistere sfeer. Langzaam geven de liederen antwoord op de vraag waarom Tromp zich eigenlijk in Monster Love Town bevindt. Een antwoord dat helaas minder overtuigt dan de geschetste wereld.

Vlak voor het hoogtepunt verliest de voorstelling aan vaart en spanning. Daarnaast zijn de melodramatisch gespeelde emoties van Tromp net niet grappig en net niet schrijnend genoeg. Monster Love Town krijgt zo niet het einde dat het verdient, maar het blijft een  intrigerende reis door de stad waar gebroken harten wonen.