Het afgelopen jaar is Lisa Ostermann langs een aantal stand-upcomedyplekken gegaan om haar podiumpallet verder uit te breiden. Op weg naar een stad, waar je acht minuten mag spelen en dan weer terug naar huis, voor nul euro’s, arbeidsintensief en je betaalt zelfs je eigen drankje. Maar het heeft zich allemaal uitbetaald. Lisa Ostermann is al bij haar tweede programma een complete cabaretière geworden.
Door die stand-upinjectie is Ostermann zowel feller als soepeler geworden, ze staat ontspannen tegenover het publiek en ze durft voluit voor de grap te gaan. Dit alles zonder haar andere vaardigheden uit het oog te verliezen: muzikaliteit en het vertellen van goede persoonlijke verhalen. Wat een geweldig programma is Makkelijk in de omgang geworden, scherp geregisseerd door Margôt Ros. En dan heeft ze ook nog de mazzel dat ze in technicus Teije Bartstra een extra muzikale steun heeft, of zoals ze hem noemt: wassen en drogen in één machine.
Ostermann heeft het niet zo op oudere, witte vrouwen, die het morele gelijk van Oprah Winfrey combineren met de toon en houding van de NSB. En het ergste is: Ostermann vreest dat zij op termijn hetzelfde zou kunnen worden. Terwijl ze in wezen een gutmensch is, die op een feestje de toiletpot reinigt van de ranzige remsporen die anderen voor haar hebben laten zitten. Zij is dus een ‘weghaler’ omdat ze bang is dat de ander haar van een foute houding zou kunnen beschuldigen.
Het dilemma tussen vrije wil, de regeltjes aan je laars lappen en keurig in de pas lopen en niet liegen tegen je moeder, dwarrelt de hele avond op een intrigerende manier mee. Ze kaatst heen en weer tussen haar nette opvoeding in Amsterdam Zuid, met gymnasium en musicallessen, en haar stoere, assertieve oma.
Om over te stappen van de ene kant van haar leven naar de andere moet ze nogal wat ongemakkelijkheid overwinnen. Dat spat eruit in twee formidabele liedjes, nee liederen, nee twee mini-operaatjes. In het ene nummer zien we het brave schoolmeisje dat de telefoon niet opneemt omdat ze vreest dat haar vrienden haar willen overhalen om uit te gaan. Ze raakt daardoor behoorlijk in de war, wat duidelijk wordt in een slim schuiven van muzieksoorten, van rap naar ‘laten we lol hebben op Ibiza muziek’.
Het tweede lied is muzikaal al even bijzonder en is bovendien oergeestig. In stand-upcomedy is seks een van de vaste onderdelen van het repertoire, dus is het niet vreemd dat het nu ook in het programma van Ostermann opduikt. Maar ze geeft het onderwerp meteen een extra intelligente, spannende lading. In ‘Concrete R&B over goede seks’ bekritiseert ze de r&b-nummers waarin het heel vaag over seks gaat en die de luisteraar geen enkel houvast geven als die voor de eerste keer seks heeft. Alle standjes en standpunten in die ongemakkelijke situatie komen in dit waanzinnige nummer voor.
Tijdens haar grand slam-avond op het Leids Cabaret Festival in 2020 en in haar eerste programma Met z’n allen waren de liedjes haar belangrijkste selling point. Ook in Makkelijk in de omgang laat Ostermann ons weer smullen. In een beklemmend mooi lied zien we een vertwijfelde moeder, die echt haar stinkende best heeft gedaan, maar die toch haar kind kwijtraakt aan Jeugdzorg. In het slotnummer zien we een bijna even vertwijfelde God, die zijn/haar schepping overziet en er geen barst van begrijpt dat dat vreemde op De Zesde Dag in elkaar geknutselde schepsel, ondanks slavernij, dictatoriale regimes en oorlogen nog steeds overeind is gebleven. God is jaloers op de hoop die de mens blijkbaar steeds staande houdt. Wat een vondst, wat een superieur lied. Jury van de Annie M.G. Schmidtprijs, ga er maar aan staan.
Gezien het niveau van haar vorige programma konden we wel een behoorlijke opvolger verwachten. Maar dat Lisa Ostermann in één keer zo’n grote sprong voorwaarts zou maken, is een grote en heel prettige verrassing.
PS: Als je van plan bent om de voorstelling te bezoeken, kan het handig zijn om vooraf nog even naar de tekst van Dancing Queen van ABBA te kijken. Het maakt de avond nóg leuker.
Foto: Jessica Zeylmaker
