Vijftien jaar zat Sander van de Pavert in een kamer naar beeldschermen te kijken en filmpjes te monteren voor zijn Lucky TV. De hilarische en knap verhaspelde filmpjes, waar de De Wereld Draait Door steevast mee afsloot, werden bekend bij nagenoeg iedere Nederlander. 

Daarmee staat Van de Pavert nu tot 9 juni in het theater. En geen bescheiden theater, nee, Van de Pavert en zijn begeleiders hebben haarfijn aangevoeld dat Lucky Live een breed en zeer divers publiek aantrekt, dat voor een groot deel niet het standaard-theaterpubliek is. Dus staat de beeldkunstenaar in het Scheveningse Zuiderstrandtheater, de tijdelijke vervanging voor de Haagse Anton Philips-zaal en het Lucent-Danstheater. En dat is met duizend stoelen een behoorlijk grote bak.

Dat hij die behoorlijk vol krijgt, dankt hij mede aan het koningspaar Willem Alexander en Máxima, dat een paar kilometer verderop in Wassenaar woont. Want zijn filmpjes met een plat Haags pratende, boerse Willy en zijn hinnik-lachende ega Max hebben Lucky TV de grote doorbraak en roem gebracht. En het koningsduo is er ook nog eens een stuk populairder door geworden.

De vraag is: is het de moeite waard om voor een podium met groot beeldscherm en een daarop babbelende en heen en weer lopende Van de Pavert helemaal naar Scheveningen te rijden, als je bijvoorbeeld in Zwolle of Venlo woont? Tja…, de filmpjes die hij laat zien en die hij van commentaar voorziet, zijn voor de vaste kijkers en fans voor het grootste deel niet nieuw. Willy en Max, een doorgedraaide Freek Vonk die achter beestjes aanholt, parlementair verslaggever Ron Fresen als clown op het Binnenhof en het beroemde Time of my life-duet van Donald Trump en Hillary Clinton zijn ook op de website te bekijken en zijn dan net zo leuk.

Als je met datzelfde materiaal, weliswaar aangevuld met wat nieuwe ideetjes, het theater ingaat, moet de presentator en verteller dus voor meerwaarde zorgen. Die is er wel degelijk wanneer Van de Pavert de ‘docent’ is die ons graag beter tv wil leren kijken en de trucs en ijdelheden van dat medium blootlegt. In Lucky Live legt Van de Pavert aan de hand van een fragment uit Wie is de Mol? genadeloos bloot hoe muziek de spanning suggereert, die eindeloos kan oprekken en pathetisch maakt. Combineer dezelfde beelden met andere geluiden en het wordt slapstick.

Maar van ‘theater’ of ‘cabaret’ is bij Lucky Live natuurlijk geen sprake. Het is een onderhoudende avond filmpjes kijken met z’n allen, voorzien van uitleg en verhalen van de maker. Aardig zijn verhalen over het tot stand komen van de filmpjes en over het monnikenwerk dat ze vergen. Maar de vele verhalen over zijn carrière en hoe het allemaal zo is gekomen zijn behoorlijk slaapverwekkend. Ook omdat Van de Pavert geen geboren verteller is die een volle zaal in de greep kan krijgen en bij de hand kan nemen. Dan denk je: ‘fílmpje, please!’.

Een stevige en kritische regie had voor een boeiendere opbouw en inhoud kunnen zorgen. Een gemiste kans, maar Van de Pavert heeft nu gezien dat het concept Lucky Live perspectief heeft dat hij verder kan uitrollen. Want hij gaat niet nog eens vijftien jaar eenzaam in een kamer filmpjes zitten monteren.