Een Italiaan in de bak maakt nog geen Donizetti. Dat blijkt maar weer eens met de nieuwe productie van de Nationale Reisopera. Antonio Fogliani dirigeerde het Gelders Orkest in Lucia di Lammermoor, maar deze Donizetti wilde maar geen Donizetti worden. Het Gelders Orkest ontfermde zich kordaat over de kluif noten, maar Fogliana sloeg zich nogal hardhandig, strak in de maat en zonder al teveel oog voor details door de partituur heen. Regelmatig was de balans tussen wat er op het podium en in de bak gebeurde volledig zoek.

En de nogal brave, plichtmatige regie van Wim Trompert hielp ook al niet mee. Trompert heeft enkele mooie producties op zijn naam staan (onder meer de Granida van P.C. Hooft). Hij heeft het verhaal -over twee Schotse familieclans die elkaar te vuur en te zwaard bestrijden wat ten koste gaat van de liefde tussen Lucia en Edgardo – geïllustreerd, maar ook niet meer dan dat. De geijkte traditionele kostuums in Schotse ruit, onhandige massascènes omdat je als regisseur dat koor ook nog ergens kwijt moet, een loopbrug en wat videobeelden op de achtergrond. Het was allemaal te voorspelbaar. Het concept prikkelde nergens de fantasie van de toeschouwer.

Viel er dan niets te genieten? Ja hoor, op rij 14 in het Enschedese Wilminktheater werden tranen geplengd om Lucia’s tragiek. De Twentenaren bedolven de cast zelfs onder een enthousiast applaus. Dat de solisten voor een zwaargewicht opera eigenlijk net niet zwaar genoeg waren kon niemand deren. Bariton Roland Wood (Enrico) had moeite zijn energie over de lange partituur te verdelen, Mika Kares (Raimondo) bleek zowel theatraal als vocaal een stijve hark en ook Peter Auty (Edgardo) viel niet bepaald op door een soepel en pregnant stemgeluid. Blijft over de Lucia. Ook al geen onverdeeld succes met een Bulgaarse sopraan (Petyia Ivanova) die zwalkt in de lage registers en giert in de hogere regionen van haar stem. Toegegeven, ze legde lief en leed in de aria Il dolce suono, maar om nou te zeggen dat deze Lucia beklijft…. . Nee, vandaag gehoord, morgen vergeten.

(foto: Marco Borggreve)