Een groep mensen sluipt langzaam naar de voet van de Sint-Janskathedraal in ’s-Hertogenbosch. Ze zijn gehuld in grijze capes en dragen een metalen stoel in hun knuisten. Minzaam en een tikkeltje hautain knikken ze naar het publiek. Dan draaien ze zich plotseling om en lopen de Kerkstraat in. De toeschouwers rest maar één ding. Als een kudde schapen de groep achterna.

De slotdag van Theaterfestival Boulevard levert de Nederlandse première op van Kori Kori, een voorstelling uit 2013 van de vermaarde Franse straattheatergroep Cie. Oposito. Het is een Rattenvanger van Hamelen-achtige tocht met als uitgangspunt de voortdurende zoektocht van mensen naar leiders en helden – in een tijd waarin die niet of nauwelijks voorhanden zijn. De leden van Cie. Oposito duiken in dit vacuüm en bieden zich aan: ‘Follow The Leaders’ lijkt de leus.

Dat doen ze in een veelkleurige multidisciplinaire voorstelling vol onverwachte wendingen. Al bij de eerste stop op het Almadeiroplein leggen ze de grijze capes van zich af. Daaronder verschijnen bontgekleurde, beschilderde kostuums. De eenvormige groep ontpopt zich tot achttien kleurrijke individuen. Groot, klein, dik, dun, uit alle windstreken van de aardbol. Ze hebben allemaal grote ego’s, die ze omwille van de omstanders graag opblazen. Het wordt ieder voor zich. Ze klimmen op de stoelen voor een staaltje tapdans en barsten om het hardst in koorzang uit, terwijl ze met lonkende blikken en moves het publiek proberen te paaien.

Maar een strijd om leiderschap wordt niet alleen beslecht met stroopsmeerderij. De voorstelling wordt grimmiger als de versierpogingen onverwacht over gaan in geschreeuw naar elkaar en woeste uitvallen naar het publiek. Een machtsstrijd kent vele facetten: op andere momenten gaan de spelers in duo’s een duel aan. Terwijl het ene koppel een paringsritueel uitvoert, worstelen anderen met elkaar in een gestileerd gevecht.

Kori Kori is een wervelende show vol zang, muziek, een vleugje acrobatiek en vooral veel dans in allerlei stijlen. Componist Michael Taïeb schreef muziek voor vier muzikanten die vele genres samenbrengt: van klezmer tot tango, van marsmuziek tot charleston en Arabische muziek. De nadrukkelijk aanwezige accordeon geeft de voorstelling op momenten een melancholieke sfeer, die aan de filmmuziek van Yann Tiersen doet denken.

Schrijver/regisseur Jean-Raymond Jacob en zijn team zorgen voor een uitgebalanceerde stoelendansvoorstelling om de grillige strijd om de macht te verbeelden. Een show waarin ‘gewone’ mensen zich ontpoppen tot rolmodellen en instant helden. Daarmee reflecteert Kori Kori niet alleen op het verlangen naar leiderschap, maar verwijst ook naar de huidige tijd. Dankzij sociale media als Facebook of Instagram heeft iedereen de mogelijkheid om zijn leven zo leuk en gelukkig mogelijk aan de wereld te tonen en zijn tekortkomingen weg te poetsen of te negeren. Daarmee word je de held van je eigen leven.

Maar net als bijvoorbeeld bij politiek leiderschap, bestaat het heldendom op sociale media bij de gratie van anderen. Zonder likes geen sterrenstatus. Als je bericht niet gedeeld wordt, ben je niet gezien. De opgeblazen ego’s die Kori Kori toont, komen uiteindelijk ook tot die conclusie. Hoe individueel mensen ook zijn, je functioneert dankzij het bestaan van anderen. Uiteindelijk heb je elkaar nodig en moet je het samen doen.

Foto: Xavier Cantat