De Koningin van de nacht (Selenicereus grandiflorus) is een bloem die alleen in de nacht een paar uur open gaat. Daarom is het wachten tot half elf, als het donker is, tot de performance in en rondom de reusachtige bloem in het festivalhart van SHINE begint.

Koningin van één nacht is een installatie bij licht en een performance bij nacht. Ze is ontstaan vanuit een samenwerking van het interdisciplinaire performance-collectief Bouwjaar ’84 en Beeldjutters, een collectief dat theatrale video-installaties maakt. Het project is, net zoals alle andere installaties op het Bossche festival SHINE, geïnspireerd door het drieluik Tuin der lusten van Jeroen Bosch – wiens zeshonderdste sterfjaar in de Brabantse hoofdstad uitgebreid wordt herdacht.

De bloem is voornamelijk gemaakt van ‘gejutte’ materialen. Bouwjaar ’84 verzamelde op verschillende popfestivals de stokken en doeken van achtergelaten tenten. Daaruit trokken ze een gigantische, metershoge witte bloem op.

Een onheilspellende soundscape start in en de bladeren vouwen zich langzaam open. Dansers verdwijnen in de stamper, om er vervolgens weer uit te breken. Er volgt een ritueel moment, waarin de dansers proberen los te breken maar toch weer samensmelten met de stamper. De bloem wordt een groot levend organisme – bijna een monster. Maar een prachtig monster.

Zowel de dans als de videobeelden zijn niet altijd te duiden, ze lijken lange tijd intuïtief en sferisch. Totdat de videobeelden die op de bloem worden geprojecteerd samenvallen met de bewegingen van de performers, en tientallen graaiende armen uit de stamper lijken te komen. Een referentie naar de afgebeelde personen op het middenpaneel van het schilderij? Wanneer projectie en performance op elkaar ingrijpen, ontstijgt deze performance zichzelf en krijgt de ervaring iets magisch.

Koningin van één nacht is een bijzondere, esthetische ervaring. Het doet sterk denken aan een volwassenen-versie van De Indische Waterlelies: bij allebei breken prachtige dansen uit een bloem – zolang als de nacht duurt. En bij allebei, zoals dat gaat bij alle schoons, eindigt het abrupt, voordat we erop bedacht waren. Dan sluit de bloem zich alsof ze nooit geopend was.