Nachtelijke dieren, galopperende paarden, stoomtreinen, countrymuziek, vechtpartijen en saloongeroezemoes. De kleine cowboy wordt gespeeld door twee volwassen mannen die zelf alle geluiden kunnen maken voor een geloofwaardig cowboyverhaal. 

Terwijl de ene speler in een hoek van het toneel allerlei handige geluidsapparatuur en hulpsnufjes bedient, verbeeldt de andere midden op het toneel het verhaal. Zijn rekwisieten zijn minder sophisticated. Een lamp wordt omhoog gehesen als zon. Of als maan. Er staan een paar inklapbare schragen die zowel een koe, paard of tent kunnen voorstellen.

Ook het verhaal blijft eenvoudig. Om de beurt zijn de mannen cowboy Boy, een gewone kleine jongen die zijn koeienknuffel kwijt is en die gaat zoeken doorheen het hele Wilde Westen. De zoektocht leidt langs de bekende plekken uit de western-verhalen, in scenes die vloeiend in elkaar overlopen. Eerder leuk dan spannend is het knokken in de saloon, waar Boy uiteindelijk niet te bang is om er op zoek te gaan naar zijn knuffel. De enorme vechtpartij waarin zijn bezoek eindigt, wordt de kop ingedrukt door de sheriff. Acteur Gijs Nollen laat daarbij een staaltje crisisbeheersing zien dat erg op die van de huidige Amerikaanse president lijkt.

Het leukste aan de voorstelling is hoe het vormgegeven wordt: poedersuiker in de lucht moet de stoom van de locomotief voorstellen. Bij het galopperen hoor je de hoeven, de klappende zweep en het snuiven van het paard. Daar is veel werk van gemaakt. En er worden leuke grapjes mee uitgehaald: geluidseffecten worden te laat of net te vroeg ingezet. Daarnaast zijn er nog echte toneelstukjes. Folmer Overdiep is hartverwarmend als cactus die zijn naar de hemel gerichte takken gebruikt als antenne en probeert een goeie radiozender te ontvangen. Als er dan een sentimenteel liedje te horen is, barst bij in tranen uit. Grote stekels, maar een klein hartje.

Het thema ruwe bolster, blanke pit lijkt ook de leidraad van het concept en de regie van Lennart Monaster. Die buitenkant is avontuurlijk: bijna van dorst omkomen in de woestijn, schuilen in een tentje tijdens een enorme regenbui, boven op een rijdende trein lopen. Maar cowboy Boy doet nergens stoer. Nooit doet hij zich niet moediger voor dan hij is. Hij blijft zichzelf. En maakt toch allerlei avonturen mee.

Foto: Het laagland