‘No party then?’, vraagt een dame beteuterd, als ze gevraagd wordt weer te gaan zitten. Net nog stond ze op het podium met een koffiemolen, om vervolgens uitgenodigd te worden in het huisje van Clara Cortes Soler en Martina Gunkel. Maar dan willen Cortes Soler en Gunkel toch liever alleen zijn en blazen hun huisfeestje af. De lichte verwarring van hun gasten is symptomatisch voor It is there. Around the corner. Er wordt gespeeld met verschillende interessante ingangen, maar uiteindelijk blijft alles een beetje in de lucht hangen.
Clara Cortes Soler en Martina Gunkel kennen elkaar van de Fontys Hogeschool voor de Kunsten, waar beiden in 2017 afstudeerden: Cortes Soler als circusartieste en Gunkel als moderne danseres. Voor It is there. Around the corner kiezen ze voor een intieme setting. Het publiek zit voor en op het podium, er wordt witte wijn aangeboden en een paar toeschouwers mogen met een voorwerp op het speelvlak staan. Er wordt een metalen constructie gebouwd, die de contouren van een huis vertoond.
Er volgen kleine taferelen die ieder te maken hebben met thuisgevoel. Samen vertellen Cortes Soler en Gunkel waar ze van houden en wat ze haten. Koffie, daar houden ze van: dat verklaart de koffiemolen. Eén van hen haat het dat de ander drie keer per dag doucht en al het water opmaakt. Er ontstaat een inkijkje in kleine irritaties die kunnen ontstaan als twee mensen dezelfde ruimte delen. Later fantaseert Cortes Soler hardop over alle dingen die ze ooit zou willen doen. Seks met de jongen die naast haar zit bijvoorbeeld, onder een regenboog. Of zwemmen in het azuurblauwe water van Colombia.
Uiteindelijk maakt tekst plaats voor beweging. Cortes Soler en Gunkel klimmen in de verschillende uiteindes van de constructie, en weten elkaar steeds net te missen. Dan komen ze meer bij elkaar, en ontstaat er een fysieke intimiteit. Je ergens thuis voelen, dat heeft te maken met de omgeving waar je in zit, maar ook met een persoon waarbij je je op je gemak voelt. Uiteindelijk wordt de constructie omgeworpen en gedecoreerd met wat planten. Cortes Soler vertelt ons waar ze woont en hoe haar woning eruitziet, en dan blijkt Gunkel tot haar grote verrassing op hetzelfde adres te wonen.
Aan charisma geen gebrek in deze performance. Clara Cortes Soler en Martina Gunkel zijn twee innemende persoonlijkheden, die al snel het publiek voor zich winnen. Diepgaande inzichten over wat het betekent om je thuis te voelen worden echter niet gegeven. Daarvoor willen de performers te veel in te weinig tijd. In amper 20 minuten zien we verschillende ingangen die op zichzelf interessant zijn, maar niet door worden gezet. Er wordt gespeeld met publieksparticipatie, maar veel meer dan een illustratie van een tekst wordt het niet. Er zijn Falk-Richter achtige teksten te horen die ons meer vertellen over de performers , maar nergens de diepte in gaan. It is there. Around the corner is op het sterkst als Cortes en Gunkel overgaan op beweging, hun metalen huisje verkennen en uiteindelijk elkaar vinden. Dans en circus vloeien hier even mooi samen.
Foto: Jostijn Ligtvoet
