Hoe gedraag en beweeg je je bij emoties zoals schaamte en teleurstelling? Wanneer zet je een masker op en verberg je jezelf, en wanneer laat je een glimp van je ware gevoelens zien? In Losers onderzoekt choreograaf Jelena Kostić de onaangename én aangename bewegingstaal die komt kijken bij dit zelfbenoemde ‘loserschap’. (meer…)
Een vrouw zit op een omgekeerd kratje op de witte dansvloer. Met hangende schouders, verlept, kapot. Noëmi Wagner verbeeldt in (I’m a) HOT MESS de doorgedraaide mens zoals die zich echt voelt. Naast haar staat Kenneth Gerárd. Hij zet de mens neer zoals die zich in het openbaar voordoet: netjes, met afgepaste bewegingen. LucyONES danst het duet (I’m a) HOT MESS tijdens het Fringe Festival voor aankomend theatertalent in Delft.
LucyONES is een groep jonge dansers die poëtische voorstellingen maakt waarin allerlei vraagstukken in symboliek worden vervat. In (I’m a) HOT MESS is dat het contrast tussen hoe mensen doen in gezelschap en hoe ze zich onderhuids voelen.
Noëmi Wagner voert een technisch knappe en moeilijke dans uit: zittend op een krat, goeddeels met gesloten ogen. Daardoor moet ze het in de eerste plaats hebben van haar gezichtsuitdrukkingen, in de tweede plaats van haar armen, een beetje van haar torso en slechts minimaal van haar benen, waarmee ze voornamelijk over de vloer sleept.
Wagner zet een getormenteerde vrouw neer, schuddend en schokkend. Omdat ze slaapt en droomt? Omdat ze ziek is? Omdat ze dronken is? In elk geval gaat het over de brede linie niet goed met haar. Ze wisselt blije gezichten af met piekerende, verschrikte en gekwelde gelaatsuitdrukkingen. Tegelijkertijd zet Kenneth Gerárd naast haar hetzelfde personage neer, een beheerst mens, iemand die zijn zaakjes op orde heeft. Gedisciplineerd, rustig, gematigd.
Als de vrouw zich kan ontworstelen aan haar nachtmerrie-achtige toestand, wanneer ze met een uiterste krachtsinspanning is opgestaan, dansen de in het wit geklede dansers een harmonieus duet op minimalistische, instrumentale muziek. Korte tijd vallen beide personages met elkaar samen.Totdat de vrouw opnieuw de controle verliest.
Zo drukken de dansers uit hoe een mens met wie het niet goed gaat zich verschuilt achter een façade van beheerst gedrag. Noëmi Wagner is een expressieve en technisch knappe danser, Kenneth Gerárd is in deze voorstelling vooral dienstbaar en een beetje vlak. Samen verbeelden ze de luttele heldere momenten van een getormenteerde geest.
Foto: Erwin van Tongeren