Een relatief simpel verhaal – de komst van een meisje veroorzaakt tweespalt tussen twee dikke vrienden – wordt door Ryan Djojokarso op een slimme manier vertaald naar schaamte en verdriet rond genderidentiteit en regelrechte vragen aan het publiek. Het verhaal van Anders loopt inderdaad anders.
Symmetrie in de bewegingen tussen de jongens, en een diepe beat met het meisje, lijken aanvankelijk heteronormen te bevestigen. Maar dan blijkt een van de jongens toch nog wat ‘exotischer’ te zijn dan gedacht en eindigt de voorstelling in een feest van geweldige moves van Simon Mual in lila latex, mooi gedaan door kostuumontwerpster Elsemarijn Bruys.
Voguing en wacking zijn belangrijk, maar ook de handige wisselingen van rol geven de toeschouwers de kans om zichzelf te betrappen op verwachtingen, vooroordelen en andere zogenaamde vanzelfsprekendheden, zonder dat het er te dik bovenop ligt. Mual, Chanel Vyent en Jochem Eerdekens mogen van Djojokarso ook voortdurend uit hun rol stappen, waardoor het Het verhaal van Anders ook een continue parallel trekt tussen het toneelspel op het podium en daarbuiten. Tegelijkertijd heeft de voorstelling iets vreselijk persoonlijks, door de keuze van liedjes en de manier waarop zang wordt ingezet. Justin Biebers ‘Intentions’ ligt haast voor de hand, maar ‘Weet jij mij beter dan ik?’ oorspronkelijk van Huub Oosterhuis, krijgt een prachtige nieuwe draai in de voorstelling.
Ryan Djojokarso maakte Het verhaal van Anders, een voorstelling voor 8+ bij Danstheater Aya, vorig jaar. En dus werd ook zijn werk, na een paar try-outs en een première, gecanceld. Het was ronduit koud in de kleine zaal van de Meervaart, waar de luchtverversing naar ik aanneem op volle toeren draaide. Er waren best wat mensen, jong en oud, maar het is te hopen dat er gauw een einde komt aan alle protocollen. Het verhaal van Anders verdient een volle bak met kinderen en hun ouders, zich afvragend waarom het ook al weer zo moeilijk was om a/Anders te zijn.
Foto: Danstheater Aya
