Een barokke trap, een open haard met een gebroken spiegel erboven, een roodfluwelen bankje en een fonkelende kroonluchter. Het interieur van Villa Fantoom ziet er geheimzinnig en uitnodigend uit. De beentjes van de jonge bezoekers trappelen opgewonden in afwachting van wat er zich in deze villa af zal spelen. (meer…)
Over neutronen, protonen, fotonen gaat het, over infrarood en ultraviolet, over het wormgat, de zwaartekracht, sterrenstelsels en over dat het op Jupiter 153 graden onder nul is. Met de snelheid van het licht vuren de twee spelers van Dood Paard feiten en weetjes op hun publiek af in hun nieuwe jeugdtheatervoorstelling Het mysterie van niks en oneindig veel snot. En als het je duizelt, geeft dat helemaal niks.
Manja Topper en Wessel Schrik baseerden hun stuk op het gelijknamige boek over het ontstaan van het heelal van Jan Paul Schutten (al eerder, in 2017, lieten ze zich inspireren door diens werk, in casu Het raadsel van alles wat leeft).
523 opmerkelijke wetenswaardigheden telde de schrijver zelf in Het mysterie van niks en oneindig veel snot; ook in de voorstelling ben je de tel al heel snel kwijt, maar nogmaals, dat is niet erg.
Topper en Schrik bedden alle gewichtige kennis namelijk in in een heerlijke hoeveelheid theatrale gein en schoonheid, verbaal en in beeldende zin. Als twee pubers zitten ze achter elkaar aan op de steeds glibberiger wordende toneelvloer, terwijl ze elkaar tegelijkertijd te slim af willen zijn waar het ingewikkelde theorieën over het heelal betreft. Maar vaak genoeg ook bundelen ze de krachten om proefjes te doen. Het leidt tot hilarische momenten en gekke verrassingen waarvan het jammer zou zijn om ze hier te verklappen. Dat er een bak snot bij komt kijken mag wel duidelijk zijn; een moppie Strauss uit Kubricks Space Odyssey maakt het af.
De scenografie is op het eerste gezicht sober maar gaandeweg blijkt wat er voor moois kan ontstaan rondom een basic keukenblokje, terwijl de spelers schitteren in oogstrelende ruimtecreaties – met dank aan beeldend kunstenaar Carmen Schabracq en ontwerper Bas Kosters. En het ontstaan van het heelal? Het moet haast gek lopen, wil je daarover spelenderwijs toch niet een heel aantal dingen opsteken; in ieder geval is het zaadje van de nieuwsgierigheid meteen geplant. Positieve energie krijg je ervan. Zó wek je die dus op, kennelijk.
Foto: Sanne Peper