‘Eerlijk duurt het langst’ is misschien een wat al te voor de hand liggende educatieve boodschap voor een jeugdvoorstelling, maar de ongelooflijk geestige en meesterlijk inventieve manier waarop Marianne Kuijper en Job Raaijmakers in Eerlijk is eerlijk als het ware van Theater Als Het Ware naar deze conclusie toewerken is reden voor een diepe buiging. (meer…)
In de debuutvoorstelling van jeugdtheatergroep Als Het Ware moeten een broer en zus hééél lang wachten op de bezorging van een cadeau. De pogingen van de kinderen om de tijd door te komen levert een geestige aaneenschakeling van incidenten op.
Vladimir en Estelle wachten in de foyer van hun flatgebouw op de pakketdienst. Er komt namelijk een cadeautje voor ze aan, en als ze niet bij de brievenbus zitten als het wordt bezorgd, wordt het vast weer terug meegenomen. Er zit dus niets anders op dan urenlang de wacht te houden – en ondertussen spelletjes te verzinnen zodat de tijd wat sneller gaat.
In hun debuutvoorstelling als theatergroep Als Het Ware zetten makers en acteurs Marianne Kuijper en Job Raaijmakers sterk in op de strijd tegen verveling, en op hoe lang wachten kan duren. Het cadeau draait zo uit op een geestige opeenvolging van scènes: ontmoetingen met de andere flatbewoners, twee pakketbezorgers die samen een symfonie spelen met de deurbellen, een persiflage op Wachten op Godot, een partijtje hockey met de pakketjes die ondertussen al wél zijn bezorgd, en veel achtervolgingen door het ingenieuze decor.
Een spelletje belletjetrek draait uit op een kakofonie van flatbewoners die ‘hallo?’ roepen, wat vervormt naar de ‘hello’-passage van Smells like teen spirit van Nirvana – en het daaropvolgende refrein blijkt zo tijdloos dat de aanwezige vijf-tot-zesjarigen massaal beginnen te pogoën (punk – of in dit geval grunge – truly never dies).
Als rode draad ontrafelen Kuijper en Raaijmakers mooi de dynamiek tussen de jonge Vladimir en zijn oudere zus: de onderlinge betweterigheid, competitiedrift en machtsstrijd zijn herkenbaar voor iedereen die niet als enig kind is opgegroeid. De twee spelers bouwden in eerdere gezamenlijke producties (zoals het geslaagde Geeft niks) een sterke chemie op en dat betaalt zich in Het cadeau sterk uit.
Ik zag één van de schoolvoorstellingen van Het kado, en dat had wel een belangrijk effect op mijn ervaring: als een stuk of honderd kinderen continu allemaal tegelijkertijd op een voorstelling reageren (terwijl de begeleiders meer met hun smartphones bezig zijn dan met enige poging om de kinderen te sussen) is het soms lastig om de acteurs nog te verstaan. Gelukkig maande Kuijper het publiek op belangrijke momenten even tot stilte, en spelen zij en Raaijmakers onverstoorbaar door als de kleutermassa onvermijdelijk ‘ACHTER JE!!!!’ begint te roepen. Zo blijft Het kado zelfs genietbaar als het jonge publiek massaal hun id de vrije loop laat.
Foto: Kamerich & Budwilowitz EYES2
Credits
Het kado – Als Het Ware
concept, spel Marianne Kuijper, Job Raaijmakers regie Martin Hofstra vormgeving Hester Jolink geluid, licht Tom Brinkkemper kostuums Annemarie Klijn scènefotografie Kamerich & Budwilowitz