Het einde van Toneelgroep Het Volk in de huidige vorm gaat door een bizarre speling van het lot gepaard met een voorstelling die Het jubileum heet. Het thema, dood en vergankelijkheid, krijgt vanwege het subsidieverlies voor dit Haarlemse gezelschap wel een erg zwart randje.

Het jubileum wordt bevolkt door drie wezen: Albert, Anton en Alfred, die niet zonder elkaar kunnen, altijd alles samen doen en daarom afspreken dat zij niet zullen sterven. Als Oom Bulthuis de drie uit het weeshuis haalt om in zijn revue te laten spelen, zijn ze verguld. Oom Bulthuis is streng, maar zorgzaam en kan heerlijke koolraapsoep koken. Bovendien doet hij de drie een hondje cadeau opdat hun affectieve gevoelens een beetje worden aangescherpt.

Het zit de wezen echter niet mee. Door een noodlottig toeval zagen zij in een mislukte revue act hun inspirator doormidden. De laatste bezoeker van de revue is jaren geleden al overleden en door Oom Bulthuis opgezet zodat hij toch nog van de revue kan genieten, zij het als enige bezoeker. Als na het heengaan van Oom Bulthuis een engel hun nieuwe begeleider wordt, raken de revueartiesten in de war. Wat wil deze engel van hen? Was het heengaan van hun inspirator een geval van onorthodoxe  euthanasie?

Bert Bunschoten en de broers Wigbolt en Joep Kruyver doen waar ze al jaren goed in zijn. Zorgvuldige gecomponeerde teksten worden met veel gevoel voor retorische  stijlvastheid op humoristische wijze gebracht. Hilarisch is de act van Bert Bunschoten waarin hij een man speelt met drie benen. De engel wordt gespeeld door de jonge, eveneens Haarlemse theatermaker Steven de Jong die in april verraste met zijn solo-operette. De Jong zit regelmatig achter het orgel waar hij met een vrolijk gezicht uiterst lullige deuntjes speelt. Ook zingt hij twee liedjes met een prachtige hoge stem wat zijn androgyne uiterlijk benadrukt. De dubbelzinnige symboliek van Het jubileum is goed voor anderhalf uur komisch toneel met revue-elementen.

De laatste negen toneelstukken van Het Volk zijn deze week in boekvorm verschenen, hun tweede bundel. Met hun archaïsche stijl, zelfgeschreven teksten en honderd speelbeurten per seizoen heeft het literaire volkstheater van Het Volk al 36 jaar (!) een eigen plaats in het Nederlandse toneel. Dat gaat niet helemaal verloren want Wigbolt Kruyver en Bert Bunschoten gaan in afgeslankte vorm door en staan volgend jaar weer op de planken met Herfst in Schoorl. Petje af voor Het Volk dat zichzelf na al die jaren opnieuw blijft uitvinden.

(foto: Ton Pors)