Lopen is de beste manier om ergens bij stil te staan, dat is het uitgangspunt waarmee Nineties Productions deze tien dagen het Oerolfestival op brede wijze bevraagt. Terwijl het donker invalt en we wandelen over de Boschplaat bij Oosterend, zoekt een plukje mensen met boswachter Feline Zwaan de poolster. (meer…)
De Parade heeft de naam dat het er voornamelijk een vrolijke boel is. Maar onder die vrolijkheid zit geregeld een opvallende diepgang. Bijvoorbeeld in Het eiland van mijn vader, een theaterconcert van zangeres Izaline Calister en toetsenist Thijs Borsten. In een goed half uur tijd plaatsen ze de geschiedenis van de Antilliaanse vader van Calister tegen de achtergrond van die van het eiland Curaçao en zijn slavernijverleden.
Ze staan op de Parade in De Luxe, een rode mini-circustent compleet met in de rondte gebouwde tribunes. Calisters hoogbejaarde vader woont nog altijd op Curaçao. Op zeker moment drong het besef tot haar door dat haar vader het eeuwige leven niet heeft. En dat ze haast moest maken als ze zijn verhaal wilde oogsten, en zijn versie van de geschiedenis van het eiland dat haar geboortegrond vormt. Dus toog ze met naar Curaçao, in haar kielzog Thijs Borsten plus een camera.
Het resultaat is een zeer charmante muziektheatervoorstelling. Calisters verhalen en liedjes vormen de uitleg bij filmpjes en foto’s van haar vader die op een groot achterdoek worden geprojecteerd. Voorheen bouwkundig ingenieur, is vader op zijn oude dag omgeven door zijn geiten, vist hij met een bootje op zee. Zo ontvouwt Calister het verhaal van haar vader en dat van het eiland.
Het sterkste element van Het eiland van mijn vader zijn echter Calisters liedjes. Zij studeerde zang aan het conservatorium van Groningen. Ze wordt tot in de Verenigde Staten gewaardeerd om haar virtuoze geluid dat geschikt is voor jazz, latin, calypso en fado-achtige liedjes. De Antilliaanse gemeenschap in Nederland en op Curaçao heeft haar omarmd vanwege de aandacht die ze genereert voor het slavernijverleden, waarover ze ook zingt, al dan niet in het Papiamento. Gekleed in een knalrode jurk, de maat meetappend met haar blote voeten, schakelt ze makkelijk tussen de genres.
Thijs Borsten is een virtuoos en bevlogen toetsenist en componist. Half meezingend, meeneuriënd, meestampend voorziet hij Calisters zang van een passende sfeer. Zo wordt Het eiland van mijn vader een innemende, intieme, swingende voorstelling, die ondanks zijn uiterlijke vrolijkheid een opmerkelijke diepgang heeft.
Foto: Diederick Bulstra
Ik heb een heel bijzondere avond beleefd in Zwolle. Wat een prachtige voorstelling. Het was een cadeautje van onze dochter die vond dat we deze voorstelling moesten zien. Wat een prachtige interactie ook tussen ‘begeleiding’ en zangeres. Muzikaal top en heel ontroerend.