De schok van een sterfgeval van een dierbare kan zware schade toebrengen aan een relatie. Dat is bekend, dat is erg en dus wordt er toneel over geschreven. Zoals Zusje, dat in première ging in het Musica Sacra-festival in Maastricht. Muziek voert er inderdaad de boventoon, maar het thema bidden en smeken laat genoeg ruimte voor andere kunsten. Zoals theater. Zusje laat zien dat rouw niet met zich laat sollen en voor iedereen anders is. (meer…)
Er bestaan van die jeugdboeken die nooit gaan vervelen, hoe vaak je ze ook voorleest. Die altijd fris, grappig of verrassend blijven. Het zijn er niet veel, maar ze bestaan. Nu mijn derde kind van tweeënhalf ook fan is, durf ik te stellen dat Heb je mijn zusje gezien?, getekend en geschreven door Joke van Leeuwen, zo’n boek is.
De mengeling van eenvoud, absurdisme en emotie maakt het tot een heerlijk boek. En natuurlijk is het dan spannend als er een toneelbewerking van wordt gemaakt: lukt het de makers om de kern van het boek te bewaren? Regisseur Lieke Benders van Hoge Fronten slaagde hier gelukkig zeker in en maakte een uiterst onderhoudende peuter- en kleutervoorstelling.
De grootste troef die Benders in handen heeft, is Joke van Leeuwen zelf. Deze grande dame van de Nederlandse jeugdliteratuur speelt namelijk mee in deze onderhoudende voorstelling. Als een soort vertellende en musicerende tekenaar schetst ze de grote lijnen waartegen zich het verhaal afspeelt: een kind dat zijn zusje zoekt en tijdens die zoektocht allerlei vreemde wezens ontmoet.
Van Leeuwen heeft een lichte en vanzelfsprekende podiumaanwezigheid. Met haar glunderende ogen en zachte stem doet ze denken aan een hele kwieke oma, of beter: een ondeugende tante. Met een gitaar, een xylofoon en een neusfluit, ondersteunt ze haar poëtische elaboraties bij de oorspronkelijke tekst.
‘Heb je mijn zusje gezien? Ze is groter dan ik en heeft blauwe ogen.’ ‘Ik ook, ik heb ook blauwe ogen. Maar ik heb je zusje niet gezien.’ Met deze woorden begint het boek. In de voorstelling is dit een aanleiding voor Van Leeuwen om eventjes heerlijk over kleuren uit te wijden. Zo wordt telkens de kern van de basistekst genomen om kort ergens op in te gaan. Bijvoorbeeld over hoe heerlijk het is om zakken te hebben of hoe klein of groot je een muts kunt tekenen.
Naast Van Leeuwen speelt Sarah Jonker het zoekende kind en alle overige personages. Dat doet ze als een ontwapenende wervelwind. Ze springt van het ene personage over op het andere, en van het ene bizarre kostuum in het andere. Ze maakt de personages grappig en grotesk, maar houdt het kind ingetogen en onderzoekend.
Een beetje meer variatie qua stijl en toon van de personages zou wel welkom zijn, maar dat is dan ook het enige minpuntje aan deze heerlijke meeslepende voorstelling. Heb je mijn zusje gezien? houdt de aandacht van het publiek bijna een vol uur vast. Wat een feest voor jonge theaterbezoekers om zich zo onder te mogen dompelen in de veelkleurige theatrale wereld van Benders en Van Leeuwen.
Foto: Bjorn Frins