In de nieuwe enscenering verdwalen ze niet in het bos, maar zwerven ze ’s nachts door de jungle van de grote stad. Hans en Griet is een moderne mix van opera, spel, zang, hiphop en dans. Magisch muziektheater vol wonderlijke personages, grappige én behoorlijk enge avonturen. (meer…)
Van Hoorne Entertainment waagt zich al sinds 2008 ieder seizoen aan een sprookjesmusical. Veel klassiekers, zoals Rapunzel en De Gelaarsde Kat, passeerden de afgelopen jaren al de revue. Nu lijkt Van Hoorne terug te grijpen op eerdere producties: na een herneming van Roodkapje afgelopen seizoen, spelen ze nu een hele nieuwe bewerking van de in 2009 opgevoerde Hans & Grietje.
De straatarme houthakker Jonathan (Koen Iking), de alleenstaande vader van Hans en Grietje, neemt het publiek mee in het verhaal. Wanneer hij weigert in te gaan op de avances van zijn opdringerige bazin, een leuke rol voor Marisa van der Meer, verliest hij zijn werk en kan hij niet meer voor zijn kinderen zorgen. Verderop in het bos zoeken de tovenaars Fien en Titus, een terugkerend komisch duo in de Van Hoorneproducties, een kindertraan voor hun nieuwste kwaadaardige toverdrankje. Hun tactiek: kinderen eerst verlekkeren met hun huisje van snoep en hen vervolgens dit snoep ontzeggen. Er is in het hele bos alleen geen kind te bekennen. Wanneer het duo gehoor krijgt van Jonathans probleem, doen zij er alles aan om Hans en Grietje in handen te krijgen.
Hans & Grietje is een vrolijke boel. Het originele sprookje staat bekend om de lugubere taferelen (kinderen die worden vetgemest, een heks die haar einde vindt in een hete oven), maar de versie van Van Hoorne zit vol humor, kleur en aanstekelijke liedjes. Stijn Mac Gillavry en Janouk Kelderman spelen een opvallend brave Hans en Grietje, die lief zijn tegen iedereen en gehoorzaam luisteren wanneer de heks ze verbiedt van haar huisje te snoepen. Er mist een kinderlijke eigenwijsheid in hun personages.
Michael van Hoorne en Esther van Santen compenseren als Titus en Fien deze braafheid met alle macht, hun scènes zijn een onophoudelijke stroom aan onderbroekenlol en slapstick. Er zitten sterke momenten tussen, vooral door Michael van Hoorne die met zijn Rotterdamse accent en onhandige maniertjes de hele zaal plat krijgt. Zijn vermomming als spekje is een leuke knipoog naar de vorige Hans & Grietje van Van Hoorne Entertainment. Helaas zijn Titus en Fien vaak schreeuwerig en flauw. Dezelfde grappen komen tot vervelens toe terug en hun harde, overdreven speelstijl wordt vermoeiend. Zij waren leuker geweest als sidekicks dan als hoofdpersonages.
Ondanks dat is Hans & Grietje een feestje. De liedjes zijn vrolijk en ze worden mooi gezongen. De choreografieën, ook door Stijn Mac Gillavry gemaakt, zijn sterk in hun simpelheid. De voorstelling is goed afgestemd op het jonge publiek, met een hoog tempo om er makkelijk de aandacht bij te houden. Nooit wordt het echt eng: zelfs wanneer Hans gevangen zit in een kooi, kan het publiek zien dat deze niet echt op slot zit. Opdat je nooit vergeet, in sprookjes komt alles altijd weer goed.
Foto: Wim Lanser