Anything is possible, dat was het credo waarmee illusionisten Siegfried & Roy op hun niet al te spectaculaire dood afstevenden. Acteurs Alex Hendrickx en Daniël Cornelissen gunnen ze alsnog een legendary ending, niet in Las Vegas, maar op dat andere epicentrum van de showbiz (‘en minstens even duur’): De Parade. (meer…)
Het nieuwe circus rukt op, maar het klassieke circus blijft bloeien. Van Amsterdam tot Etten-Leur tot Groningen zijn de kerstcircussen weer uit de grond gepopt. Die zijn nog helemaal gericht op de kwaliteit van de acts, en niet gericht op het theater, het verhaal en de sfeer die belangrijker zijn in het cirque nouveau. In Den Haag verbazen vooral Chinese artiesten het hooggeëerd publiek.
Het achterdoek laat de Grote Muur zien. Door de piste klinken ‘Ave Maria’, ‘Have yourself a merry little Christmas’ en ‘Winter wonderland’. Oost en west ontmoeten elkaar bij het Groot Kerstcircus Den Haag. Dat geldt ook voor de voorstelling. De acts van Chinese artiesten die bovenmenselijke dingen kunnen, worden afgewisseld door de clowns Correggio en Joanes, de dikke en de dunne uit Frankrijk en Spanje. Zij besteden veel tijd aan het dirigeren van applaus. Het zijn vakmensen; het duet van Joanes met een meisje uit het publiek dat vaak net de verkeerde kant op draait is ontroerend leuk.
Maar het gaat om de kunsten. Spreekstalmeesteres Kim van der Gouw neemt ons mee naar een Chinees bergdorpje waar circusartiesten opgeleid worden. Door een lawine gaat het jaarlijkse familiebezoek de mist in, dus zetten ze zelf maar een show in elkaar om met elkaar nog een beetje nieuwjaar te vieren.
Dat verhaal is een handige kapstok: daardoor is het niet zo erg dat er wel eens iets misgaat met de soms piepjonge artiesten. Niet dat dat vaak gebeurt, maar gelukkig is plastic perfectie hier niet het hoogste streven. Geef mij maar circus met een rafelrandje en wat afbladderende verf.
Intussen zijn er virtuoze acrobaten, jongleurs met handen en voeten en diabolo’s, torenbouwers, meisjes die in prullenmanden passen, draken, slangenmensen die hun billen in hun nek kunnen leggen en dan zouden kunnen teennagelbijten, een goochelares die kaarten in het rond schiet, de Russian bar, het teeterboard dat mensen driehoog op elkaar lanceert. Spectaculair, net zoals de wankelende achthoge stoelenstapel met een handstand bovenop.
Fijn voor de fijnproevers zijn de choreografietjes tussendoor: maffe dansjes met wapperende handjes, vaak ergens in de regio tussen K3 en K-pop. Een instrumentale versie van ‘Breathless’, bekend van meidenband The Corrs past daar goed bij. De meiden lachen, de jongens kijken stoer. En natuurlijk zijn de pakjes ook mooi, en er mag best een gaatje in een maillot zitten. Circus heeft zijn positie als het klassieke vakantie-uitje voor het hele gezin nog niet verloren.