Na afloop van Flökt – a flickering flow van Bára Sigfúsdóttir en Tinna Ottesen krijg je een korte tekst mee. Die confronteert je met de gedachte dat we minder over onszelf beschikken dan we geloven. We zijn met al onze cellen verbonden met onze (biologische) omgeving en hangen er ook van af. Die gedachte kan je ook in de voorstelling herkennen. Als je wil. Al te veel ritueel berooft die boodschap helaas van zijn scherpte. (meer…)
Fight flow, een voorstelling van Raphael Hillebrand binnen het ISH Nieuwe Makers programma, heeft een aantal sterke troeven. De uit Berlijn afkomstige B-Boy Hillebrand heeft zich met een frisse nieuwsgierigheid verdiept in de theatrale zeggingskracht van hiphop en martial arts zonder, wat de titel misschien doet vermoeden, naar een voor de hand liggende vorm als een battle te grijpen.
Er zijn gelukkig ook genoeg stoere spins en moves te zien maar deze gaan in Fight flow de strijd aan met de geconcentreerde verstilling van gevechtsposes. En naast snelheid is er ruimte voor vertraging. Daarbij steunt Fight flow op vier sterke dansers, de voorstelling krijgt zelfs vleugels wanneer danser Liam O’Callaghan de vloer betreedt. In mooi contrast met een aantal krachtmetingen, levert de flow waarin de dansers meegaan in hun omgeving ook een aantal originele dansfrasen op.
Niet alleen de martial arts in de voorstelling hebben een Oosterse connotatie, dat geldt ook voor het schimmenspel dat in verschillende scènes op het achterscherm passeert of voor de rijzende zon als onderdeel van het lichtdecor. Net als de dans worden de mogelijkheden van het videoscherm uitvoerig beproefd. De streep die zich met uithalen op het achterdoek aftekent totdat hij een rechte lijn vormt als op een ziekenhuismonitor, vlak nadat een van de dansers op het toneel een mes in zijn rug heeft gekregen, sorteert effect. En een speelse vondst die zijn uitwerking niet mist is te zien wanneer twee vechtersbazen op de vloer met de ruggen van elkaar af bewegen maar op het scherm met elkaar op de vuist gaan.
Zo verkent Raphael Hillebrand de mogelijkheden van vermenging van dansvormen in een theatrale opzet uitvoerig, terwijl hij tegelijkertijd een afwisselende voorstelling neerzet met een serie bondige scènes die voldoende aanknopingspunten biedt voor de jonge toeschouwers.