Is een kunstmuseum het allersaaiste wat je een kind kunt aandoen? Volgens de makers van Eitje (3+) niet. Zij laten kleuters bij minimuseum Moma rustig een half uur lang naar één kunstwerk kijken. Maar dat gedraagt zich ook wel bijzonder. De kinderen houden het moeiteloos vol. Ze zijn heel wat geduldiger dan de suppoosten.
Nederlandse musea zijn ijsbergen: de bezoeker ziet alleen het topje van de verzameling kunstwerken, de rest leidt een verborgen leven in het depot. Minimuseumpje Moma is de uitzondering: dat heeft maar één kunstwerk. Maar dat is dan ook heel duur en kwetsbaar en niemand mag eraan komen. Het staat met de punt naar boven midden op een tentoonstellingskastje, met aan weerszijden de suppoosten Dwayne en Willemijn van Maas theater en dans.
Weten de kinderen ‒ de voorstelling is gemaakt voor mensen vanaf drie ‒ eigenlijk wel wat een kunstwerk is? Een meisje legt het uit: het is iets bijzonders om naar te kijken, bijvoorbeeld een schilderij of een beeld. Bijvoorbeeld dat het recht en hoekig is, vult een ander meisje aan, dat is van Piet Mondriaan. Onderschat ze niet, de kleuters van drie plus.
Na de introductie van hun minimuseum en het kunstwerk kondigen de suppoosten aan dat de kinderen nu rustig naar het eitje kunnen kijken. Stil zijn en niet aankomen, dat is belangrijk. Ze houden hun bezoekers regelmatig bij de les, met niet mis te verstane gebaren, en ze waken over het vochtgehalte in de zaal. Maar een suppoost is ook maar een mens: eerst moet de ene plassen, dan is de andere aan koffie toe.
Het wordt pas echt spannend als het eitje ophoudt zich te gedragen als een keurig kunstwerk en uiteindelijk zelfs verdwijnt. Dan moeten de wakkere suppoosten in actie komen en met hun geavanceerde apparatuur proberen vast te stellen hoe dit precies heeft kunnen gebeuren.
Willemijn Zevenhuijzen en Dwayne Toemere hebben een mimeachtergrond en dat is in Eitje goed te merken. Willemijn varieert haar professioneel strenge gezicht op allerlei manieren en Dwayne kan zijn beweeglijke handjes moeilijk de baas; soms worden het bijna spinnen. Vanachter het kastje waar het ei op prijkt doen ze allerlei klassieke mimetrucjes, die onverwoestbaar leuk zijn en waarmee je kinderen niet vroeg genoeg kunt confronteren. En wat viezigheid hoort er natuurlijk ook bij, om de aandacht erbij te houden.
Eitje is een erg grappige, compacte levendige voorstelling; een heerlijk halfuurtje CKV voor kleuters. Aangekondigd voor kinderen van drie en ouder, maar kinderen van acht zullen er ook veel plezier aan beleven. Net zoals ouders trouwens.
Foto: Phile Deprez
In de jubileumvoorstelling Maas speelt Maas rollen in een moordend tempo hoogtepunten uit topvoorstellingen van de afgelopen tien jaar voorbij. Artistiek leider René Geerlings speelt de hoofdrol en komt als een soort Alice in Wonderland in een uitbundige medley van scènes en personages terecht. (meer…)
In 2005 heette de voorstelling Een Magistrale Stralende Zon, nu Professor Eitje. Acteur en tekstschrijver Stef van den Eijnden stond dertien jaar geleden op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord tijdens het Over het IJ Festival aan de voet van een reusachtige hijskraan in een rauw, industriële entourage. Nu treedt Van den Eijnden van Huize Linda op in een tent op het reizend festival de Parade in Utrecht. (meer…)
Na het grote succes van hun eerste voorstelling Aap en beer hebben Job Raaijmakers en René Geerlings de handen weer ineen geslagen voor Niet huppelen (5+), een theaterstuk voor het conservatieve kind over normen, waarden en regeltjes. Niet huppelen is het verhaal van twee beste vrienden, gespeeld door Job Raaijmakers en René Geerlings, die naast […]
