Ariadne is boos. Woedend en scheldend klimt ze op een stoel. Hoe durft Theseus haar te verlaten, nadat zij hem uit het labyrint heeft gered en de Minotaurus heeft vermoord? ‘Aangebrande pannenkoek!’ ‘Doorzichtige wc-borstel!’ (meer…)
Vonk (8+) van Het NUT en de Toneelmakerij neemt je mee in de wereld van twee broers, die op het punt staat te veranderen. In herkenbare situaties laat regisseur Daniël van Klaveren de thema’s puberteit, angst, vriendschap en het breken van (zelfverzonnen) regels aan bod komen.
De broers Thijs (12) en Lars (10) hebben een supergeheime hut gebouwd die omringd is door boobytraps. Hier kunnen ze alles doen wat ze willen en dat is voornamelijk paprikachips eten, alle hoofdsteden van de wereld uit hun hoofd leren en natuurlijk pogingen doen tot fikkie steken. Thijs gaat volgend jaar naar de middelbare school en de jongens weten dat dit álles zal veranderen. Maar ze krijgen pas een idee van wat dat alles is, als ze een meisje in hun hut vinden – en meisjes zijn natuurlijk ten strengste verboden.
Ondanks de grootte van de binnenplaats van Castellum Hoge Woerd in de Meern is het Morgana Machado Marques gelukt een decor te ontwerpen dat je meeneemt in de stoere knusheid van een kinderhut. Dit gebeurt al bij de ingang, waar het publiek voornamelijk gebukt door een lage, met grasmatten bedekte gang moet lopen om bij de tribune te komen.
Het speelse en luchtige spel van Quincy van Driesten (Lars) en Serge Hogenbirk (Thijs) neemt in combinatie met hun snelle, onderlinge dialogen niet alleen het jonge publiek mee, ook het oudere publiek lacht regelmatig ter herkenning. Als het meisje Pandora (Floor Leene) haar excuses aanbiedt omdat we tot nu toe naar een saaie voorstelling hebben gekeken, wordt ze luidkeels tegengesproken door het jonge publiek. Floor Leene speelt Pandora als een meisje tegen wie niet alleen Thijs en Lars iets hebben, ook de jongens en meisjes in het publiek vinden haar vervelend.
Vonk wordt vol energie ingezet, maar vanaf de helft kabbelt het stuk richting het einde. Het personage Pandora mist dramatische gelaagdheid, waardoor de vele thema’s die zij het stuk probeert mee te geven niet goed uit de verf komen. Een gemiste kans, en vooral jammer voor het oudere publiek. Het jongere publiek heeft hier geen last van – en waarom zouden ze. De barbecue na de voorstelling geeft hen de kans om hun verhalen over vuur, meisjes en toffe trucs met de acteurs te delen en Brandweerman Cor sluit de avond geheel in stijl af. Het maakt Vonk een leuke avond uit voor het hele gezin.
Foto: Sanne Peper