Wie WhatsApp gebruikt – en wie doet dat heden ten dage eigenlijk niet? – weet aan de blauwe vinkjes onderaan zijn of haar bericht dat het ontvangen en gelezen is. Heb je dan echt contact? Disclaimer, het debuutprogramma van het verse cabaretduo Blauwe Vinkjes, gaat over onze manieren en omgang met elkaar op de digitale snelweg waarover wij voortrazen. En hoe wij onderweg ook het contact met ons echte leven en onszelf verliezen. En vereenzamen.

Geleefd worden door social media, de idiote uitwassen erop en hoe de mens zich vrijwillig uitlevert aan big tech zijn helaas geen thema’s waaraan je als nieuw cabaretduo nog veel eer kunt behalen. Natuurlijk, ze zijn herkenbaar, maar alles is al vaak gezegd op de podia, alle invalshoeken zijn in de loop der jaren wel voorbij gekomen. Je moet wel van héél goede huize komen om daar nog iets origineels aan toe te voegen. En daar schort het toch wel aan hier.

Geregisseerd door Ruut Weissman, voorwaar niet de minste, presenteren Kevin van den Berg en Manon Blaauw een strakke aaneenschakeling van sketches – soms muzikaal – met typetjes die zijn overreden op die digitale snelweg. En mensen die hun echte leven niet meer kunnen onderscheiden van het digitale leven. Mensen die onder invloed van influencers, goeroes, zelfbenoemde wetenschappers en kwakzalvers uniek willen worden, maar omdat ze een van de velen zijn die dat op social media zoeken, worden ze dertien in een dozijn.

De generatie (twintigers) waartoe het duo behoort heeft het schermpje een centrale plek in zijn dagelijkse leven gegeven. Zonder wifi bestaat de mens niet. Dus is het niet verwonderlijk dat ze met Disclaimer dit leven behandelen en wat er wel en niet door de beugel kan op de digitale snelweg. Maar is het daarmee ook interessant? Nou….., niet echt. Het is vermakelijk en de twee vinkjes weten het vaardig te brengen. Daar schort het echt niet aan, maar het is een voorstelling van het soort: ‘je zit erbij en kijkt ernaar’.

Da’s best jammer, want ze beginnen de voorstelling met een uitgebreide disclaimer waarin ze mimend elke verantwoordelijkheid voor de gevolgen van wat er gaat worden gezegd en uitgebeeld, van de hand wijzen. Dan ga je er eens goed voor zitten, maar Disclaimer heeft die disclaimer nauwelijks nodig. Het maakt weinig los, het roept weinig vragen op, geeft geen opzienbarende nieuwe inzichten, nergens loert gevaar, het is allemaal keurig binnen de lijntjes en piekmomenten zijn schaars.

De sketch waarin Van den Berg een reeks discussiërende politici en BN’ers imiteert, springt eruit, evenals zijn verhaal over zijn tweelingbroer met het syndroom van Down met aan het einde de opmerking dat dit voor zijn imago op social media ook voordelen oplevert. Zo ver gaan we kennelijk al om interessant te zijn op de digitale snelweg. En zoiets schrijnt.

Foto’s: Annemieke van der Togt