In een stofzuigerzak zit een oude spin opgesloten. Ook twee luizen. En vooral veel stofhappertjes. Die worden schandalig onderdrukt door Mijte de huismijt. Ze gebruikt hen als slaven in haar stoffabriek. De held in dit universum weet ze uiteindelijk te bevrijden.
Cees Brandt speelt die held. Aanvankelijk zuigt hij waar hij maar kan alle griezelige kleine diertjes op. Maar als hij daarna, teruggebracht tot een paar millimeter lengte, zelf in de stofzuiger terecht komt, gaat hij ze met andere ogen zien. Ze blijken allemaal persoonlijkheden. Met een eigen karakter, stem en mimiek. De humeurige spin is de kwaadste niet. De twee luizen zijn knullige, wat domme bewakers die elkaars grapjes (kale neet!) niet snappen. De stofhappertjes zijn even aaibare als kwetsbare wolkjes. Het zijn allemaal poppen die Cees Brandt zelf behendig bespeelt en even overtuigend een eigen stem geeft.
Het meest complexe karakter is voor Mijte de huismijt. De huidschilfers van de held zijn haar grootste lekkernij. Ze wil hem bij elke maaltijd van top tot teen aflikken. Haar lofzang op zijn aantrekkelijkheid is die van een zwarte weduwe, met dit verschil dat zij hem in leven wil laten om zich elke keer aan hem tegoed te doen. Verliefdheid en vraatzucht zijn hier niet van elkaar te scheiden.
De voorstelling verkrijgt een theatraliteit door veel indrukwekkend kunst- en vliegwerk: touwen, windmachines, staketsel, wapperende lakens, schaduwpartijen. Die techniek blijft mechanisch zonder virtueel te worden. Je ziet hoe hij het doet maar je gaat toch mee in het effect. Cees Brandt heeft het er druk mee. Een enkele keer zit een touw in de knoop of is hij niet snel genoeg bij de volgende pop. Het wordt hem meteen vergeven.
Het decor is één grote stofzuigerzak met wolken, watten, en flarden doek. De muziek van Fay Lovsky benadrukt de opgeslotenheid en stoffige akoestiek en wordt nergens schel, helder of hemels.
De voorstelling is voor kinderen van drie jaar en ouder. Kinderen vaak zonder enige ervaring hoe ze zich als theaterpubliek ‘moeten’ gedragen. Cees Brandt krijgt ze (bijna) allemaal stil. De strekking van het verhaal is die van The lord of the rings, de proporties die van Erik of het klein insectenboek, de nabijheid is die van je stofzuiger thuis.
Foto: Rick Engelgeer
