Pannenlap, stoelendans, kersenrood – mooie woorden in principe, oké, maar daarmee verklaar je nog niemand de liefde. Maar in het land waar Flo woont koop je woorden bij de woordfabriek, dus als je – zoals hij – geen geld hebt, zit je met een probleem. Zeker als de mooie Siebelle morgen jarig is en de veel rijkere Oskar óók zijn zinnen op haar gezet heeft.
Tg. Winterberg baseerde de poëtische drieplusvoorstelling De stille kletsmajoor op het prentenboek Het land van de grote woordfabriek (2015) van Agnès de Lestrade en Valeria Docampo. Het verhaalt over een land waar je een woord eerst moet kopen, voordat je het kan gebruiken. De woorden zijn gemaakt in de woordfabriek en worden verkocht in de woordwinkel. De enigszins illustere verkoper heeft ze in alle varianten: lange en korte woorden, mooie woorden en – loopt u even mee naar het zijtoneel – stoute woorden natuurlijk ook.
In een prachtig, zeer vindingrijk uitklapdecor ontvouwt Marlyn Coetsier deze wereld: gaandeweg bouwt ze aanvankelijk het exterieur van de stad op met blokken en objecten. Daarna zien we diverse interieurs: waaronder de romantische woordwinkel, waar laatjes met letters hele onvertelde verhalen doen vermoeden. Om in en uit te zoomen wordt er gespeeld met (soms live-)geprojecteerde beelden en poppen in verschillende afmetingen. Ook is er fijne publieksinteractie om ervoor te zorgen dat het liefdesverhaaltje op zijn pootjes terechtkomt – soms is er namelijk een klein bedrijfsongeval toegestaan voor een groter goed: de prille liefde.
Visueel is De stille kletsmajoor (in bewerking en regie van Mark Haayema) een pareltje, en het open en vrolijke spel (inclusief gebarentaal, geheel in lijn met de woordloze thematiek van deze voorstelling) van Coetsier, maakt dat de drieplussers volledig opgaan in deze half uur durende romance – die toont hoe de liefde zowel taal als afkomst overwint. Je kan de duurste woorden kopen, maar als de liefde niet wederzijds is vinden die geen weerklank of betekenis. En pannenlap, stoelendans, kersenrood? Waarom ook eigenlijk niet? In de liefde hoeft het uiteindelijk niet altijd logisch te zijn, om waar te zijn.
Foto: Kamerich & Budwilowitz
