Moet je dat willen doen? Een sterk, intens en intiem boek, dat al een sterk toneelstuk en een sterke film heeft opgeleverd, bewerken tot een musical? Het gevaar is dat je het drama gaat opleuken en dat is zeker gebeurd bij Kiss of the Spider Woman naar het beroemde boek uit 1976 van de Argentijnse […]
Jan Huygen kennen we allemaal van het bekende kinderliedje, maar dat deze ondernemende Enkhuizenaar een belangrijke wegbereider was van de VOC, is nauwelijks bekend. Met het muziektheaterspektakel De Ontdeckingh wilde producent Frans van Leeuwen meer recht doen aan deze boekhouder die vooral ontdekkingsreiziger was.
In Enkhuizen is in 1572 al flink wat verzet tegen de Spaanse overheerser en de bevolking zet zich graag af tegen de ‘laffe Amsterdammers’ die ‘heulen met Alva’. Het verhaal komt pas echt op gang als de jonge Jan Huygen zijn droom waarmaakt. Hij wil ontdekkingsreiziger worden en vaart naar het Indiase Goa waar hij Dirk Pomp, inmiddels omgedoopt tot Dirk China, ontmoet. Deze heeft inmiddels een lucratieve handel opgezet in zijde en specerijen en ziet wel wat in Huygen. Maar deze gaat eerst de financiële administratie doen voor de Portugese aartsbisschop. Uiteindelijk weet hij via een slimme deal de Portugese zeekaarten met geheime routes in handen te krijgen. Hij tekent ze nauwgezet over en publiceert ze in het boek Itinerario waarna de Hollanders heer en meester werden op de oceanen.
Het is jammer is dat de handeling zo traag op gang komt. Uit het script had zeker een derde geschrapt kunnen worden. Toch is er ook veel te genieten in deze zeer groots opgezette productie. Vooral het decor maakt indruk. Een groot projectiescherm toont een fraaie collage van animaties van schilderijen uit de zestiende en zeventiende eeuw, waarachter soms ook scènes worden gespeeld. Een zeer fraai effect. De meeste actie vindt plaats op het brede voortoneel dat goed gebruikt wordt in de massascènes. Soms zijn er wel vijftig mensen tegelijk te zien, allemaal in prachtige kostuums, een lust voor het oog.
De Ontdeckingh is van dezelfde makers als de De Thuishaaldertjes uit 2016 over West-Friese pleegkinderen. Ester Lagerweij van theaterschool De Cast regisseerde. Hoewel ze dus niet snoeide in het script, is haar enscenering zeer verdienstelijk. De cast telt vijf professionele spelers en ruim veertig amateurs. De verschillen in spelniveau zijn goed merkbaar. Jeroen Molenaar geeft gestalte aan Jan Huygen die wel wat meer bravoure had mogen meekrijgen. Boy Ooteman als Dirk China is zeer overtuigend. Singer-songwriter Tim Knol, geboren in het nabijgelegen Hoorn, schreef vijf nummers voor De Ontdeckingh. De vooral functionele muziek staat op band en er wordt redelijk gezongen. Het originele uitgangspunt en de zeer fraaie aankleding van De Ontdeckingh zijn de belangrijkste verdiensten van deze Enkhuizer ploeg die zo met veel ambitie hun eigen Soldaat van Oranje van de grond tilden.
Foto: Ilona Palasthy
Van begin tot eind heb ik afwisselend geboeid en ademloos zitten kijken naar dit geweldige spektakel. De muziek van Tim Knol ondersteunt perfect de sfeer die in de scenes neergezet wordt. Dat is genieten! De verteller in het stuk, Dirk China, grijpt je vast en sleurt je mee de geschiedenis in met zijn charismatische stijl. De bedrijvigheid in scenes waarbij veel spelers tegelijkertijd op het podium staan, doet denken aan het bekijken van een oud schilderij waarin je steeds iets nieuws ontdekt. Wat een plaatje! Ik kan zo nog wel even doorgaan… maar dat doe ik niet. Kom naar Enkhuizen en ‘Ontdeck’ het zelf!
Ik miste de samenhang af en toe. Inderdaad had 1/3 vh script geschrapt kunnen worden. Ik kreeg plaatsvervangende schaamte van de sexueel getinte grapjes en opmerkingen. Opzichtig bedoeld om de toeschouwer aan het lachen te krijgen, maar dat lukte niet erg. Het weesmeisje die gepresenteerd wordt door een prostituee en die een baan aangeboden krijgt bij de rijkaard van Enkhuizen vond ik wel erg suggestief. Haar nieuwe werkgever verklaarde 2x met nadruk dat zijn vrouw pas was overleden en ‘ hij kon wel wat “hulp” gebruiken’. Ik vond het verder geen functie hebben. Het decor was prachtig en de hoodacteurs waren goed. Desondanks kon ik na de pauze mij niet aanzetten om het tweede deel aan te zien. Daarvoor was het te onsamenhangend en traag.
Ik wil best komen, maar dan moeten ze eerst de entreeprijs flink laten zakken, want dat is voor een gezin niet te betalen. op deze manier wordt kunst weer alleen voor de elite.
Beste Jeroen Verschoor ; ik ben 1 van de vele – vrijwillige – spelers van dit stuk , en derhalve niet objectief over de – geweldige -act.
Maar om die reden ben ik ook geconfronteerd met wat er bij komt kijken als je zoiets organiseert. Wil je het groots aanpakken , zoals de ambitie was. Dan moet je wel een enorme durfal zijn, om met het kostenplaatje voor ogen dit neer te durven zetten.
De regelgeving op allerhande gebied, en de installaties die je nodig hebt om de mens te imponeren, en comfortabel te laten zitten zijn inmens.
Je hebt gelijk met je stelling dat het een forse entreeprijs is.
Maar je krijgt waar voor je geld , er wordt aan je veiligheid gedacht, en dankzij de vele vrijwilligers voor en achter de schermen is geprobeerd het betaalbaar te houden.
Wat heb we genoten van een geweldig theaterstuk. Imposant is het speciaal hiervoor gebouwde openluchttheater aan de rand van het IJsselmeer met een prachtig decor. Het waar gebeurde verhaal werd vertolkt en gespeeld door fantastische professionele acteurs en amateur spelers.
Het verhaal werd in het tweede gedeelte naar een absoluut hoogte punt getild door de acteurs. We hebben gelachen maar ook een traantje weggepinkt.