Er is iets bizars gebeurd: Jo nam een hap van een appel en zijn tand bleef erin zitten. En alsof dat nog niet erg genoeg was, begon zijn moeder vervolgens te juichen: ‘Je begint volwassen te worden!’ Maar wat houdt dat eigenlijk in, volwassen worden? Is dat eigenlijk wel iets om naar uit te kijken? (meer…)
Van irritant zoemende muggen in de nacht tot een torenhoge giraf die de blaadjes uit de handen van de bezoekende kinderen oplikt. Er komen veel meer dieren uit de bosjes gekropen dan alleen ‘De Grote Vijf’, die we uit de Afrikaanse plaatjesboeken kennen. En zelden zullen die dieren meer indruk hebben gemaakt op de ukkepuk-bezoekers dan bij De Grote 5, een grandioze voorstelling van jeugdtheatercollectief Meneer Monster.
‘Weten jullie allemaal wat links en rechts is? Oh ja? Steek dan je linkerhand op.’ De links-rechts-kennis schijnt toch nog niet tot iedere bezoeker te zijn doorgedrongen, dus volgt een kleine les. Er wandelt een lynx het podium op, met de kenmerkende puntige oren. ‘Dit is een lynx, en die loopt nu van links naar rechts, of als je aan de andere kant zit van rechts naar links. Ja, is het nu duidelijk voor iedereen?’
Vanaf de eerste minuut hebben Olaf van de Ven, Christiaan Bloem en Freek Nieuwdorp niet alleen de kinderen te pakken, maar ook de begeleidende volwassenen. En die greep houden ze drie kwartier vol, totdat het beeldverhaal letterlijk door een megagrote olifant wordt uitgeblazen.
Aan beide kanten van het podium staan wollige constructies, monsterachtige objecten waar de drie spelers in verdwijnen. Even zien we nog een hand en een been, maar de mensen worden genadeloos opgeslokt en veranderen in spectaculair vormgegeven dieren. Het lijkt wel alsof een surrealistisch schilderij van Dalà tot leven is gewekt. Het is een wildpark waar je ogen geen moment rust krijgen. We zien een ijdele tijger (of een andere katachtige, vul maar in, gebruik je fantasie) op hoge hakken, die hautain op een Afrikaans ritme danst, een struisvogel legt eieren, er komen dieren voorbij die gezellig aan het paren zijn, leeuwen laten zien dat zij echt de baas zijn, parmantig swingende stokstaartjes doen hun best om de show te stelen, maar er wordt ook gepoept, gekotst en gevochten.
De mensen van Meneer Monster, die zich met de vormgeving, de poppen en de kostuums hebben beziggehouden moeten echt met naam worden genoemd, want die hebben een huzarenstukje uitgehaald waar de vormgevers van de musical The Lion King met bewondering naar zullen kijken. Dus een bos kleurrijke veren voor Nicky Nina de Jong, Milou Oosterom, Jantien Roozenburg en Tamar Stalenhoef.
Meneer Monster maakt jeugdtheatervoorstellingen om van te watertanden, die alleen al door de titels enorme aantrekkingskracht hebben, zoals Over de kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft of De waanzinnige boomhut van 13 verdiepingen. Het verhaal van De Grote 5 is simpel, we volgen de dieren een etmaal, zoals Richard Attenborough het ook zou doen. Gewoon observeren en genieten van de capriolen die de beesten uithalen. Aan het slot lopen de dieren zelfverzekerd over de catwalk en wij kijken met bewondering. Laat die dure safarivakantie maar zitten, ga gewoon met je kind of buurkinderen naar De Grote 5.
Foto: Sanne Peper