Nee, het zijn geen ‘typetjes’ die Anne-Marie Jung neerzet in haar eerste soloprogramma De Exoot. Ze schurken er wel tegenaan, maar de meeste zijn te tragisch en lenen zich niet voor zo’n plat-komische vertolking. Dus zijn het ‘personages’ met karakters en met een verhaal waar niet veel om te lachen valt. Daar is de actrice ook niet op uit, in eerste instantie.

Zo speelt ze een taxichauffeur die vertelt dat hij regelmatig een vrouw naar Schiphol vervoert, die zogenaamd weer eens ‘een avontuurlijk wereldreis’ gaat maken. Ook treurig: een bekakt mens dat op haar 91ste uit pure eenzaamheid en frustratie over haar huwelijk de Kilimanjaro beklimt en daar in ronkende clichés over vertelt. Of de hoer die zich laat likken door een levensgevaarlijke klant.

Krijg je er mededogen mee? Nou nee, niet echt. Als dat de bedoeling is van deze show vol losse sketches, dan is het bij ondergetekende niet aangekomen. Met hoeveel flair Anne-Marie Jung ze ook speelt, ze zijn net een tikje te ver van je eigen bed en je kunt ze veilig op afstand houden. Je zit erbij, kijkt en luistert ernaar, als lees je tragikomische stripverhaaltjes. Stuk voor stuk tot in de puntjes bedacht en fraai om naar te kijken, zeker. Voor het toneelbeeld en de soms buitenissige aankleding van de actrice tekende Jan Aarntzen. Vooral Jungs opkomst in een uitstulpende creatie is wonderschoon en intrigerend.

De hand van Alex Klaasen is duidelijk te zien en te horen in deze voorstelling. Plus die van Jurriaan van Dongen. Zij schreven samen met haar een groot deel van de teksten. Het sterkst zijn ze als er een hedendaagse idiotie in wordt bespot, zoals in de kakelmonoloog van de ‘influential’, een vrouw die zichzelf tot trendsettend modevlogger heeft benoemd en als volleerd leeghoofd een levensmotto voor ons bedenkt. Een uitermate irritant mens, zeker. Dat geldt niet voor die volkse koffiebarvrouw die de aanstelleritis in de hedendaagse koffiecultuur beschimpt. Waarom dat eindigt in een portie zinloos geweld, is een raadsel. De grappige sketch belandt erdoor als een steen in een plas modder.

Jung blijkt een verrassend fijne zangstem te hebben, waarmee ze buiten de gebaande en veilige paadjes durft te gaan. Ze zingt in het Engels en in het Nederlands en ook al hoor je af en toe een neusklank, het is een genot om naar te luisteren. De Exoot is na haar rollen in toneelstukken, musicals en in de revue van André van Duin, een staalkaart van Jungs kunnen geworden, een proeve van bekwaamheid van een veelzijdig actrice. Daar hoop je toch meer van te zien en horen dan sketches die nauwelijks een zenuw raken en zelden een gevoelige snaar.

Foto: Roy Beusker