De spelers staan in de startblokken voor een nieuw nummer, maar plotseling slaat het licht uit. Kortsluiting. Het gaat precies 48 minuten duren, roept Jan Kortbeek (lichttechniek) van achter in de zaal. Dan maar even een wachtmuziekje, om de tijd te doden. (meer…)
Na eerdere versies in 2003 en 2007, keert De 3 biggetjes terug in de Vlaamse en Nederlandse theaters. Nu maakt ook de huidige bezetting van K3 haar debuut in de musicalwereld. De 3 biggetjes, speciaal aangepast aan het trio, is een sprookjesfeest voor kinderen en een nostalgische trip down memory lane voor (jonge) ouders.
De musical speelt zich af waar het klassieke sprookje van De Grote Boze Wolf ophoudt. De wolf Baltimoor (Peter Thyssen) is nu oud en grijs, net als de oorspronkelijke drie biggen. Toch wenst Baltimoor dat zijn drie zonen Willy (Michiel De Meyer), Waldo (Gio Kemper) en Wuppert (Louis Thyssen) wraak nemen op een van de biggen, Ganda (Nurlaila Karim) en haar drie dochter-biggetjes transformeren tot een avondmaal.
De reprise van de musical is lichtelijk aangepast ten opzichte van het origineel. Zo is bijvoorbeeld het dierenbos een stuk diverser geworden. Studio 100 koos in de vorige versies alleen voor heterokoppels in het bos en nu zien we twee verliefde mannetjes-egels en twee verliefde vrouwtjes-muizen. Daarnaast is de tekst enigszins gewijzigd. Zo vraagt Loewie de Vos (Walter Baele) niet meer om geld, maar om ‘doekoe’ en zegt een van de wolven dat ze lekker aan het ‘slayen’ zijn. Of het nodig is, is maar de vraag (doekoe klinkt toch als straattaal uit 2003), maar moderner is het wel.
Belangrijkste verandering is dat (spoiler alert!) de drie biggetjes niet meer gered worden door de drie mannelijke wolven in de eindstrijd. De drie biggetjes strijden nu gewoon zij aan zij met de wolven in de apotheose, met misschien een beetje hulp van hun moeder. Een waardevolle wijziging anno 2024. Zo krijgen de kinderen van nu te zien dat alles mogelijk is, ook in de liefde.
Het is bijzonder om te zien hoeveel vreugde en blijdschap de voorstelling teweegbrengt bij de kinderen. De melodieën zijn oorwurmen, maar onweerstaanbaar en de kostuums (Arno Bremers) plus de kap en grime (Harold Mertens) betoveren en zijn vakkundig verschrikkelijk goed gemaakt. Je gelooft helemaal dat de wolven, wolven zijn. Ook als volwassene.
Absoluut hoogtepunt in de musical is Nurlaila Karim als Ganda. Bijna niemand in musicalwereld kan Karim vocaal bijbenen en het spelplezier spat er vanaf. Hoewel haar solo vroeg in de show is, is het misschien wel het indrukwekkendste staaltje vakwerk van de middag.
De vrouwen van K3 stelen de show opmerkelijk genoeg niet. De voorstelling had zo De 3 wolven kunnen heten, want de wolven springen meer in het oog en krijgen de kinderen in het publiek op de banken. Eervolle vermelding voor Louis Thyssen die met een knappe invulling van Wuppert zorgt voor de nodige comic relief. Wuppert werd overigens in 2003 nog gespeeld door zijn vader Peter Thyssen, die in deze versie Baltimoor vertolkt.
De 3 biggetjes is een mierzoete productie, maar weinig mensen zullen weerstand kunnen bieden tegen de charme van de enscenering. Is het allemaal even zuiver? Nee. Is het hier en daar wat rommelig? Misschien. Is het een feest om naar te kijken? Absoluut. En de nostalgie met de hoofdletter N krijg je er gratis bij. Varkentje opnieuw gewassen, zullen we maar zeggen.
Foto: Bart Meeus