Dat zang en dans veel gemeen hebben in de manier waarop performers via hun lichaam spelen met de kracht van het geluid of de zwaarte, bleek nog eens tijdens de voorstelling Counting Stars With You (musiques femmes) van Maud Le Pladec tijdens het Feeling Curious?-festival van Theater Rotterdam. Prettig verwarrend is de manier waarop Le Pladec zang en dans combineert met synthetische bewerkingen van licht en geluid, waardoor de grens tussen zingen en dansen verdampt in een soms letterlijk pulserend en anderszins ritmisch vibrerend landschap.
Behalve naar sterrenkundige termen als materialiteit en flux, lijkt de titel van de voorstelling ook te verwijzen naar uit het oog verloren vrouwelijke componisten, wier werk door techno-dj, producer en componist Chloé Thévenin is herschreven voor live-stem en geluidstrack.
In de festivalflyer worden Kassia van Constantinopel, Hildergard von Bingen, Barbara Strozzi, Clara Schumann en Ethel Smith genoemd, maar in het persmateriaal staan hele andere namen zoals Madame Gandhi, Anna Caragnano & Donato Dozzy, Elysia Crampton, Laura Steenberge en Lucie Antunes. Hoe het ook zei, in de voorstelling kom je nauwelijks toe aan tracering in de tijd, door de synthetische instrumentalisatie en omdat de teksten van de zangstukken nauwelijks navolgbaar zijn noch geprojecteerd worden.
In plaats daarvan is er een wonderlijke kruising tussen individuele en gezamenlijke zang en dans, tussen het afstemmen van stemmen op lichamen. De zangstukken volgen elkaar op als delen van een programma, waarbij de dans langzaam maar zeker tussenbeide komt. Zeker in het midden van de voorstelling wordt de dans een echte tegenhanger of zelfs generator van geluid- en zangkwaliteit, en spelen de bewegingen van het lichaam niet alleen een bijkomende rol naast die van de stemmen.
Relatief eenvoudig, maar reeds indrukwekkend is de sirene die ontstaat uit rondrennende en zingende dansers, waarbij techniek en het lichaam van vlees en bloed elkaar mooi aanvullen. Daarna worden solopartijen voor lichaam en stem zo met elkaar gecombineerd dat er een prachtige complexe tekening ontstaat van stemmen en stemmingen, lichamen en belichamingen.
De helderheid van de eerste delen slaat om met de inzet van synthetische bassen, veel rood licht, performers die een deel van hun kleren uitlaten en (uiteraard) meer sensuele lichamelijkheid. We zien slow motion in het half duister, stemmen die elkaar als koorpartijen antwoorden, pulserend licht dat beweging een mechanische feel geeft en zelfs sterrenbeelden voortovert. De vervormingen zijn oogstrelend en sensationeel.
Hoewel de voorstelling een uur duurt, is hij voorbij in een zucht. Het laat mij als toeschouwer in een prettige verwarring achter over de combinatie van geraffineerd ingezette middelen en een weinig navolgbare context die ze construeren. De atmosfeer die het spel op het grote podium cq in die zwarte lege doos oproept, is voorbij concert, voorbij abstracte moderne dans, maar geeft ook niet veel meer dan dat. Counting Stars With You (musiques femmes) is zo een voorstelling die je onmiddellijk nog een keer wilt zien, nu bewuster en minder begoocheld.
Het performance festival Feeling Curious? heeft een voor Nederland uniek internationaal programma, dat tot en met zaterdag duurt. Nog te zien zijn onder andere: The Dancing Public van Mette Ingvartsen, The Glory Machine van Billy Mullaney, Lavagem van Alice Ripoll en Underdogs van Anne Nguen.
Foto: Alexandre Haefel
