‘Aaf Brandt Corstius prikt door het altruïsme van rigide links’ – Een flinke linkse vrouw *** van Mugmetdegoudentand
Bob heeft zijn zus Marit als cadeau voor haar verjaardag uitgenodigd voor een weekendje Texel. Bob is al jarenlang gelukkig met Juan, maar heeft met zijn man een vurige kinderwens. In een vakantiehuisje hoopt hij die bij zijn gescheiden zus, net veertig geworden, te verzilveren. Het is de opmaat voor een hilarisch gesprek over hun gezamenlijk verleden en hun oude zieke moeder.
Met Buik schreef Aaf Brandt Corstius, na Fifty Fifty en Een flinke linkse vrouw, haar derde komedie voor Mugmetdegoudentand. Wederom voor acteurs Lies Visschedijk en Marcel Musters, die zelf regisseerden. Altijd fijn als een auteur weet wie de tekst gaat vertolken en dat is te zien in het gemak waarmee de spelers zich vertrouwd voelen met het idioom van de schrijver. Buik is een co-productie met Bellevue Lunchtheater en zal volgend jaar op tournee te zien zijn.
Het is knap hoe er op luchtige wijze zware thema’s worden behandeld, zonder dat het drama oppervlakkig wordt. Mooi uitgespeeld is de haat-liefde verhouding tussen broer en zus, die gevat is in een uiterst geestig drama dat geen moment verslapt. Hij is de begripvolle, homoseksuele zoon die dagelijks zijn moeder bezoekt. Zij is de weerbarstige dochter die niet weet hoe ze haar geluk moet vinden. Als alternatief voor Tinder is ze actief op een site waar je elkaar kunt vinden in dingen die mensen haten, zoals aubergineschotels.
Musters en Visschedijk zijn zeer aan elkaar gewaagd. Musters is mooi in zijn kleine gebaartjes, Visschedijk is vooral sterk in de trefzekerheid van haar tekstbehandeling. Broer en zus vliegen elkaar met regelmaat flink in de haren. Ze hebben altijd een moeizame relatie gehad. Dat er niettemin affectie is tussen beiden, laat de voorstelling op scherpe en hoogst vermakelijke wijze zien.
Maar ook toont Brandt Corstius hoe egocentrisch deze eigentijdse, zelfbewuste mensen in het leven staan. Dit komt vooral tot uiting als uiteindelijk de kinderwens van Bob afgezet wordt tegen Marits suggestie voor een mogelijke euthanasie van hun moeder. Deze even bizarre als prachtige vondst en levert een zeer komische voorstelling op met een bittere nasmaak.
Foto: X + L
