Waarom het podium tijdens de Don Giovanni van OPERA2DAY vol stond met linnenkasten mag Joost weten. Misschien omdat de geest van de Commendatore (die opstaat uit zijn graf om de schuinsmarcheerder terecht te wijzen voor zijn liederlijke levensstijl) aan het eind van de opera uit de kast piepte. Een beetje voorspelbaar voor wat toch de climax van deze opera moet zijn. En drie uur kijken naar een toneelbeeld met oude linnenkasten kun je ook niet echt opwindend noemen.

Toch verdient OPERA2DAY, een jong gezelschap dat opera- en muziektheater wil maken voor de regio Den Haag en Rotterdam, respect voor deze productie. Er valt veel op aan te merken, maar deze Don Giovanni – het resultaat van een samenwerkingsverband tussen OPERA2DAY en het Argentijnse productiehuis Juventus Lirica – mag er wezen.

Er werd door de voornamelijk Argentijnse zangers uitstekend gezongen en er was zelfs een verrassing van Nederlandse bodem, want de jonge bariton Martijn Cornet zette met zijn soepele stem en innemende acteerprestaties een sublieme Giovanni neer. Hij maakte er een lichtvoetige heldenrol van zoals je hem zelden ziet of hoort. Paula Polverini kwinkeleerde er als Zerlina al even indrukwekkend op los en de Donna Anna van Macarena Valenzuela was qua expressie wat bleek, maar qua stem hoogst indrukwekkend.

OPERA2DAY schuwt Facebook, internet en eigentijdse educatieve projecten niet, maar presenteerde een Don Giovanni in oude stijl. Alles was traditioneel: de kostuums, de geest van de Commendatore, het karakter van de enscenering en de uitvoeringspraktijk met een orkest vol jonge musici met oude instrumenten. Volgens de makers is dit de eerste geënsceneerde uitvoering met authentieke instrumenten in Nederland. Het lijkt mij stug, maar als het zo is kan men die primeur in elk geval op het conto schrijven. En dat orkest – de paukenist had wegens plaatsgebrek in de Koninklijke Schouwburg maar plaatsgenomen in de loge – speelde ook lang niet slecht.

Dirigent Hermán Schvartsman zorgde voor een mooie luisterrijke transparante orkestklank. Dat ging echter regelmatig ten koste van de tempi. Die waren soms zo traag en slepend dat menig aria leeg liep als een lekke fietsband. Wat dat betreft kan OPERA2DAY nog een primeur op haar conto schrijven: de traagste Giovanni ooit. Maar al met al een beluisterenswaardige Mozart die zeker bestaansrecht heeft.

(foto: Liliana Morsia)