De Nationale Opera presenteert een tweede editie van het Opera Forward Festival. Van 18 tot en met 31 maart 2017 staat de toekomst van opera weer centraal in Amsterdam en krijgen vooral nieuwe werken en makers een podium. De tweede editie van het festival heeft als thema ‘macht en onmacht’. Het festival wil daarmee reflecteren […]
Hij speelde een thuiswedstrijd in Het Zonnehuis in Amsterdam-Noord, dat is waar. Ton Meijer is daar opgegroeid, in Tuindorp Oostzaan, vlakbij het Zonneplein, daar hoorde hij zijn eerste operamelodieën, in z’n eentje, bij z’n ouders op zolder en hij verloor er zijn onschuld. Nu is hij terug met drie jonge zangers, een dozijn musici en nog veel meer operamelodieën.
Het begon ooit met Be Opera!, dat acteur Ton Meijer samen met sopraan Marije van Stralen en pianiste Christina Edelen maakte met hulp van De Nationale Opera, een heel kleinschalige voorstelling om kinderen met klassieke muziek in contact te brengen.
Dat is nu uitgebreid tot het iets minder kleinschalige Be Opera XL. Een klein dozijn blazers en strijkers wordt van het Nederlands Philharmonisch Orkest geleend en speelt zonder dirigent wondermooi op de achtergrond. Naast sopraan Marijje van Stralen zingen ook mezzosopraan Liza Lozica en tenor Makudu Senaoana met veel flair. Ton Meijer is nog altijd het hart van de voorstelling. Het is ook zijn verhaal dat hij vertelt en hij is het die maakt dat kleine kindertjes graag het toneel opkomen om mee te doen. Zo was er bij de première in Het Zonnehuis een dapper meisje dat het dirigentloze orkest dirigeerde dat het een lust was. Een ander kindje deed het licht. En drie piepkleine meisjes vormden een aandoenlijk koortje.
Het is – eerlijk gezegd – soms nog een beetje rommelig. Ton Meijer rijgt in zijn verhaal enige tientallen vaak overbekende aria’s aan elkaar van onder meer Puccini, Verdi, Mozart, Bizet, Wagner en Monteverdi, die laten horen hoe je op muziek droevig, vrolijk, woedend en lieflijk kan zijn. We horen een micro-microversie van Puccini’s La Bohème.
Hij vertelt intussen over de oude grammofoonplaten die hij op zolder had gevonden en de gedichten die hij als kind al schreef. En dan die dramatische gebeurtenis toen zijn buurjongetjes een van die gedichten midden op datzelfde Zonneplein in stukken scheurden. Hij vertelt dat hij zijn angst overwon door op het toneel te gaan staan en nu tracht hij er een opera van te maken. Wat een welluidende manier om wraak te nemen op die boze rotjongetjes!
Foto: Milagro Elstak