Is het een stalen skelter, een klimrek met zijwieltjes of een kunstwerk van steekkarretjes? Het speeltuinmeubilair dat tijdens de nieuwe jeugdvoorstelling van SALLY Dansgezelschap Maastricht in bonte vormen het podium domineert, oogt in ieder geval vandalismebestendig. Al krijgt hoofdpersoon Rick (Giorgio Lepelblad) wel meteen de zenuwen wanneer bij de eerste aanraking toch een wieltje los lijkt te zitten. Met bibberbenen en bange ogen schiet hij weg achter zijn groene shirt en grijze stangen.

Maar wanneer twee vrienden ook door het poortje kruipen en het skelterklimrek ontdekken, laat hij zich als derde wiel aan de wagen meezuigen in hun ontdekkingstocht-op-kinderschaal. Ze dagen hem voortdurend uit, totdat ze zelf in de problemen komen en hij zijn hoogtevrees moet overwinnen en fantasie moet gebruiken om het avontuur in Bange Rick tot een goed einde te brengen.

Zo angstig als Rick is – een expressieve rol van Giorgi Lepelblad – zo brutaal bewegen de breker in geel (Luis Ricardo Pedraza Cedrón) en de bouwer in rood (Pedro Ricardo Henry). De eerste hanteert een staaf als wapen en een buis als rekstok, de tweede maakt van een telescopische stok een afstandsbediening en van een holle buis een blaaspijp. In hun gretige handen verandert het speeltuig langzaam in een beestenboel – er blijkt behoorlijk veel rek te zitten in het door Janco van Barneveld ontworpen stalen klimrek. En Bange Rick? Die ontdekt vooral de aaibare kanten.

Ook de choreografie van Stefan Ernst is een elastische aaneenschakeling van fysieke capriolen, met af en toe een las van dansante beenzwaaien ertussen. De naïeve, fysieke speelsheid klinkt eveneens door in de muziekscore van Wouter Gulikers: elastische hoorspelgeluiden mengen zich met beestengegrom, hoefgetrappel en cowboyklanken.

Wel zou je af en toe nog wat meer in Ricks hoofd willen kijken om te ervaren hoe in zijn fantasie obstakels voortdurend tot monsters uitgroeien. De choreografie richt zich nu vooral op de fysieke buitenkant van alle angstgevoelens, maar intern gaat er ook een wereld achter schuil. Die zou je best willen ontdekken; dan valt er bovendien net iets meer voor volwassenen te halen; ouders zitten tenslotte ook nog wel eens in de piepzak.

Maar verder spat het uitnodigende plezier af van SALLY’s Bange Rick, die tijdens de Nederlandse Dansdagen in première ging. Voor jonge kinderen is het een perfect navolgbaar avontuur om in mee te gaan. Of je nu een durfal of angsthaas bent, er komt altijd een moment dat je aan iedereen wil laten zien: kijk, zonder zijwieltjes!

Foto: Tycho Merijn