Zes jonge mensen hadden een droom. Ze wilden het vak van circusartiest een nieuwe dimensie verlenen. Door ieders specifieke kwaliteiten tot het uiterste te beproeven. Afkomstig uit Quebec noemden ze zich Flip FabriQue. Hun debuutshow Attrape-moi gaf de vijfde editie van het circusfestival Circo Circolo een spectaculaire start.

Achter Fanfare Concordia uit Liempde marcheerde het duizendkoppig publiek over Landgoed Velder in Liempde naar de Brabant Tent. Langs de smalle landweg glansden indrukwekkende circustenten in het avondlicht. Zij zullen de komende dagen het publiek verrukken met vele verschillende varianten van het Nieuwe Circus, die de programmeur van het festival van heinde en verre naar Brabant heeft gehaald.

Flip FabriQue is een jonge troupe opgericht door een groep vrienden, circusartiesten die hun sporen verdienden bij Cirque du Soleil en Cirque Éloize. Zij deelden de droom circusshows te maken die ieders unieke talent weerspiegelt, en dat talent tot op het hoogste niveau tot zijn recht te laten komen. Attrape-moi (Vang mij) is hun debuutshow. Attrape-moi heeft al in vele landen het publiek op de banken gebracht. Vanavond is Nederland aan de beurt.

Terwijl buiten de regen eindelijk is opgehouden vangt hun show aan met een oorverdovende stortbui. Dat zet de toon voor een decor waarin een huis een centrale rol speelt. De zes jonge circusartiesten spelen erin en eromheen, erop en ernaast. Ze maken spectaculair gebruik van de drie ramen die hoog in de voorgevel zijn aangebracht.

Onder artistieke leiding van Bruno Gagnon vertonen Jérémie Arsenault, Christophe Hamel, Hugo Ouellet Côté, Jade Dussault en Francis Julie niet alleen hun kunsten maar laten ze ook zien dat ze veelzijdig genoeg zijn om aan de hand van diverse entr’actes, variërend van een gedanste choreografie tot een singer-songwriter intermezzo, hun show een theatrale kwaliteit te geven.

Die theatraliteit, het toevoegen van een dramaturgie, is sinds Cirque de Soleil een belangrijk kenmerk van het Nieuwe Circus, maar als je ziet waartoe de leden van Flip FabriQue als circusartiesten in staat zijn, realiseer je je dat die theatraliteit altijd in de schaduw zal staan van de kwaliteit van de acts. En de kwaliteit van de acts is bij Flip FabriQue waanzinnig hoog. Ja, er zijn ballen, kegels, straps, hoelahoeps en een trampoline, maar met vrijwel elk van die attributen weet Flip Fabrique nieuwe hoogten te bereiken.

Het diaboloduet van Jérémie Arsenault en Bruno Gagnon is al bewonderenswaardig, maar bij de hoelahoep-act van Jade Dussault sla je achterover van verbazing. Het ene moment lijkt de hoelahoep vrij in de ruimte te zweven, het volgende moment manipuleert Dussault de hoelahoep met een snelheid die je ogen niet kunnen bijbenen. Met nog vijf hoelahoeps bouwt ze haar acht uit tot een zin begoochelende ervaring, waarbij ze flitsende snelheden afwisselt met hoelahoeps die als de raderen van een antieke klok traag langs elkaar heen schuiven. Adembenemend.

De act met zes grote rode ballen, die al vanaf het begin van de voorstelling door boven op het huis te liggen om aandacht vroegen, viel daarna enigszins tegen. Hier bleek de massa van de voorwerpen de in andere acts aanwezige subtiliteit niet te kunnen benaderen.

Indrukwekkend was weer wel de slotact. Voor het huis werd een trampoline uitgeklapt en daarop werd een verrassende act gebracht waarin alle zes artiesten een aandeel hadden. Geestig was de manier waarop ze via de trampoline de ramen binnen sprongen of op het dak van het huis terecht kwamen, waarbij de twee specialisten Christophe Hamel en Hugo Ouellet Côté in de tussentijd nog een schroef of een salto in hun sprong opnamen.

Na afloop stond ook het Nederlandse publiek op de banken. De zegetocht van Flip FabriQue kreeg er weer een accolade bij. Circo Circolo had zich geen betere openingsvoorstelling kunnen wensen.