Aspects of love is een van de minder bekende musicals van Andrew Lloyd Webber. Het beleefde zijn première in 1989 in Londen, waar het drie jaar speelde. Ondanks verschillende buitenlandse opvoeringen, werd het geen wereldhit. De intrige van Aspects of love, een ware liefdescarrousel, is dan ook bepaald geen gesneden koek.

De Britse jongeman Alex wordt hopeloos verliefd op de actrice Rose. Hij verleidt haar om mee te gaan naar zijn villa in de Pyreneeën. Die blijkt echter het eigendom van zijn flamboyante oom George, een schilder die zijn fortuin maakt met imitaties van bekende schilderijen. Rose valt vervolgens op George die ook een liefje heeft in Venetië. Deze Giulietta blijkt ook warme gevoelens te koesteren voor Rose. George en Rose krijgen samen een kind, Jenny. Jaren later als Alex weer ten tonele verschijnt, blijkt Jenny op Alex te vallen.

De openingsscène is wat tuttig en het verhaal komt moeizaam op gang. Pas tegen het einde van de eerste helft krijgt het geheel vaart. Vreemd genoeg wordt de driehoeksverhouding tussen George, Giulietta en Rose niet uitgewerkt en zakt de voorstelling na de pauze flink in. Met de verhouding tussen de jonge Jenny en Alex keert er weer wat spanning terug op het podium. Het blijft echter de vraag wat Lloyd Webber wilde met dit verhaal. Morele dilemma´s te over, maar een standpunt  of een visie ontbreekt. In de liefde is alles mogelijk, lijkt Lloyd Webber  te willen vertellen. Met deze verpletterende diepzinnigheid zullen we het moeten doen.

Het decor van Jos Groenier is sober maar smaakvol. Met schilderijen die refereren aan Franse impressionisten, Van Gogh en Matisse wordt telkens duidelijk of de handeling zich in de Pyreneeën, Parijs of Venetië afspeelt. De liedteksten zijn niet altijd overtuigend, maar lopen redelijk soepel en zijn soms ook erg grappig, zoals de regel: ‘Dit trio zingt vanavond O sole mio’. Ernst Daniël Smid overtuigt zeer in zijn rol van George. Lone van Roosendaal is Rose en zingt prima, maar blijft verder wat flets. René van Kooten is een goede zanger, maar ook hij slaagt er niet helemaal in om de vele kwellingen die zijn personage Alex ondergaat, goed over het voetlicht te brengen.

De doorgecomponeerde musical steekt muzikaal wel sterk in elkaar dankzij een geluidsontwerp van Jeroen Bas. Merkwaardig is dat de namen van de voorbeeldig spelende musici niet genoemd worden in de toch kloeke persmap. De rol van de muziek kan nauwelijks worden overschat, want ze draagt de voorstelling in hoge mate. Aspects of love voelt sympathiek aan door het onconventionele liefdesverhaal maar had veel puntiger en vooral scherper gekund.

(foto: Annemieke van der Togt)