In All Inclusive onderzoekt theatermaker Julian Hetzel de esthetisering van geweld. (meer…)
Het cruiseschip heet Artemisia, naar Artemis, de Griekse godin van de jacht, van de vrouw en van de kuisheid. Theater Artemis brengt met Artemisia All Inclusive (8+) in de regie en naar een idee van Liesbet Swings een ’totaalervaring’ tijdens Theaterfestival Boulevard voor de passagiers aan boord. Trossen los, ‘wie scheep gaat, moet varen,’ zoals Captain W. Sevenhouses bij aanvang zegt. Een kinderkoor heet ons welkom.
Verrassend is dat het gezelschap met behulp van Sfeerdecor en Design Museum Den Bosch het pand aan de Sint Josephstraat 18 in ‘s-Hertogenbosch, een voormalige school, geheel heeft verbouwd tot het interieur van een cruiseschip met glittergordijnen, pianobar, sport- en promenadedek en schoonheidssalon. De lift is gewoon een gang, maar de suggestie dat die lift echt op en neer gaat wordt vakkundig gewekt. Bij afvaart zien we de kade wegglijden en vormt de eindeloze zee het uitzicht.
Wie ooit een cruise deed, zal veel herkennen. De gasten worden onderverdeeld in groepen met namen als Jellyfish, Sea Turtle en Great White Shark. Een host (rollen gespeeld door jeugdigen) begeleidt de groepen door het pand, waar acteurs uitleg geven. We komen in geheime ruimtes en zelfs de douche van de kapitein, die, bij nader inzien, slechts één been heeft. De kapitein zelf, gespeeld door Willemijn Zevenhuijzen, spreekt de passagiers toe in een aanstekelijke mix van Nederlands, Engels, Duits en Frans. Zo staat het ‘als een pole above water’ dat het schip, dertig jaar geleden gebouwd op de Bossche Predikheerenwerf, veilig is en geldt als het boegbeeld in de cruisewereld. De crew heeft voor voldoende hoge zeeën gestaan om behouden vaart te garanderen. Als het gaat stormen, krijgt iedereen een zwemvest om in de vorm van een langgerekte oranje ballon. Misschien ironisch bedoeld, maar te vlak gebracht.
Na de rondleiding is het aan de bezoekers zelf om zich te vermaken met sport op het Sportsdeck, zoals met een mossel als balletje een soort midgetgolf doen, pingpong, jeu de boules of met plastic schelpdieren gooien in een glas water. Het is precies die mengeling van verveling en quasi sportieve bezigheden die het leven aan boord bepalen. Plus natuurlijk de landerige muzak die overal klinkt. Entertainer Jerry Stevens (Jeroen Stevens) brengt op zijn elektrische piano de meest kleverige deuntjes ten gehore. Hij acteert perfect de heuse entertainers op een cruise, met de juiste manier om de sfeer er helemaal in te krijgen. In de Octopussy Beauty Salon krijgen we lange nagels aangezet, kriebelt godin Aphrodite met een hardroze pruik over je hoofd en zet de host een tattoo bestaande uit een ankertje.
De voorstelling duurt kort, slechts vijf kwartier. De ‘cruise op het droge’, zoals het gezelschap vrolijk aankondigt, biedt qua inhoud niet echt veel. De groepjes bewegen zich gehoorzaam van ruimte naar ruimte, lopen de steile trappen achterwaarts af alsof het echte scheepstrappen zijn en wij het ‘scheepsgevoel’ krijgen. Dat is eigenlijk alles. De geforceerde opgewektheid die de landerigheid moet verdrijven schiet in artistiek opzicht tekort. De slotavond op het Bovendek belooft een hete Tropical Night te worden met dansen tot in de kleine uurtjes en cocktails, maar storm dreigt.
Die laatste scène met een dreigende zee en nog veel meer spannends, dat ik niet ga prijsgeven, behoort tot het beste. Jerry Stevens speelt, net zoals bij de ondergang van de Titanic, zijn deuntjes onverdroten door en de kapitein staat sigaren rokend aan de reling. Maar dit krachtige eind kan de voorstelling als geheel niet redden. Artemisia All Inclusive is bedoeld voor 8+ en dat lijkt me terecht. Maar afgezien van de kindercast bestond het premièrepubliek vooral uit volwassenen. Voor hen had het gezelschap meer mogen bieden, ironie bijvoorbeeld en scherpte.
Foto: Henk Claassen