In Wat me niet breekt (maakt mij niet noodzakelijk sterker) is het publiek de hoofdpersoon: Jimmy, opgegroeid in een klein huis in een edgy buurtje, moeder verslaafd, geen vader. Op zijn elfde wordt hij uit huis geplaatst en belandt hij in een gesloten opvang. Maar wat gepresenteerd wordt als een soort van oplossing, betekent in de praktijk gewoon nieuwe problemen. (meer…)
Spin Anansi is de mythische held uit Caraïbische en West-Afrikaanse volksverhalen. Of held, eigenlijk is hij een overmoedig ventje dat alles beter weet en vooral aan zichzelf denkt. Zo ook de pop Anansi, met zijn vier oogjes, twee benen en zes armen in Anansi de spin, sterker dan Olifant. Hij heeft één wens: zoveel mogelijk bananen verzamelen, die allemaal zelf opeten en daarna lekker uitbuiken in zijn hangmat. De kleuters die in het Vondelpark Openluchttheater vooraan op de grond zitten, sluiten hem meteen in hun hart. ‘Daar ligt nóg een banaan’, roepen ze naar hem.
Schrijver Ayden Carlo bewerkte het gelijknamige prentenboek uit 2020 van Iven Cudogham tot een ritmische theatertekst met grappige, twee- en soms drietalige liedjes. De subtiel gecomponeerde poppentheatervoorstelling komt in de setting van een theater waarschijnlijk beter tot zijn recht dan in een regenachtig park, maar de acteurs zetten een stevig tandje bij en houden de aandacht van het jonge publiek goed gevangen.
Acteur en poppenspeler Juliann Ubbergen is mooi vervlochten met zijn personage. Hij manipuleert de achtpotige spin, geeft hem een brutale stem en in zijn mimiek zijn de emoties van Anansi te lezen. Abke Bruins vertolkt de andere dieren die het op de bananen hebben gemunt. Met een sprekende slurf rond haar arm is zij Olifant en met een dansante vissenstaart speelt zij Walvis en haar walvissenjong. Ook springt er af en toe een Aap tevoorschijn, met krulstaart en herkenbare apengeluiden. De acteurs weten met eenvoudige middelen veel te suggereren.
Ook de vindingrijke vormgeving van Pluck Venema en Annelies Michelle Shakison is vol verbeeldingskracht. In het midden van het toneel staat een tentvormig object dat zich als een pop-up kaart ontvouwt en waaruit palmbladeren, een olifantenslurf en een walvissenstaart tevoorschijn komen. Aan het slot verschijnt het spinnenpaleisje waar Anansi zich misselijk heeft gegeten en is uitgegleden over een bananenschil.
De korte scènes waarin de dieren de strijd aangaan, volgen elkaar snel op, zoals de wagons van een voorbijrijdend treintje. Schrijver Carlo kiest niet voor een moralistisch slot, maar voor een feestelijke ontknoping waarin de dieren samen een slimme oplossing bedenken voor het bananenoverschot van Anansi.
In regie van Noufri Bachdim is Anansi de spin, sterker dan Olifant een aanstekelijke voorstelling waarin tekst, muziek, poppenspel en vormgeving naadloos in elkaar passen. Het laat kleuters zien dat je ook weleens de slimste mag zijn en je eigen kracht mag gebruiken om iets te bereiken in het leven.
Foto: Marion Visser