Binnen zit een gitarist op de bar. Buiten drukt een geblinddoekte vrouw zich tegen het raam. Ze tast haar weg af richting de ingang van de volle wijnbar. Ze komt binnen, voorzichtig, onderzoekt de ruimte die ze niet ziet. Ze laat zich leiden door de muziek, probeert zich een weg naar de gitarist te banen, die op de bar zit te spelen.

Die gitarist (Bas Gaakeer) begeleidt deze jonge vrouw (Anna Maria Suykerbuyk) vervolgens op de bar. Nog steeds geblinddoekt loopt ze stapje voor stapje naar het einde van de bar, haar voeten op zoek naar de rand. Alleen zijn we samen is een zorgvuldig opgebouwd samenspel tussen dans en muziek. Hij versnelt, zij volgt, ze gaat op zoek, hij reageert, zij valt stil, hij volgt. De performance past zich vanzelfsprekend aan op de ruimte waarin het zich afspeelt.

Haar bewegingen worden schichtiger, prangender, ze reikt haar armen uit maar grijpt in de leegte. Als hij haar dan aanraakt vindt ze rust. De blinddoek gaat af en ze kijken elkaar in de ogen.

Het dansgezelschap Sine Forma verwierf bekendheid met het televisieprogramma Everybody Dance Now in 2012. Sindsdien duikt het gezelschap regelmatig buiten de theaterzaal op; in musea, zeecontainers en nu in een wijnbar in de Utrechtse binnenstad, als onderdeel van het Café Theater Festival.

Suykerbuyk en Gaakeer komen uitstekend tot hun recht in de intieme setting van het café, hun samenspel is vanaf de eerste minuut spannend en invoelbaar. De performance heeft een sterke, dynamische boog. Alleen zijn we samen heeft prachtige muziek en goede dans, en vooral in de geslaagde wisselwerking tussen die twee ligt de kracht. Het Café Theater Festival programmeert doorgaans een hoop uitbundige theatervoorstellingen, het is uitzonderlijk dat een meer verstilde, esthetische voorstelling zo goed uit de verf komt in een café.