Hij vindt eigenlijk dat het applaus na een nummer moet doorklinken tot hij zijn gitaar heeft weggezet en plaatsneemt achter de piano. Niet omdat dat een betere overgang is – ook wel natuurlijk – maar gewoon…, omdat het nummer het verdient.

Arrogantie is helemaal niet zo’n  vies woord als je gelijk hebt. En Divan, de voorman van het Gentse trio Hermitage, brengt dergelijke terzijdes zeer amusant. En treft daarmee precies de lichtvoetigheid die deze muzikale avond in evenwicht brengt.

Want buiten is het koud en stil en donker en is het leven een worsteling van twijfels en gemis. Daarover gaan heel veel van de rijke poëtische teksten die door David Vandenhende – artiestennaam Divan – worden geschreven. Zonder de ironie, de knipogen, de vaak pakkende en temporijke melodieën en het grote plezier waarmee de drie musiceren, zou het een beetje zwaar worden allemaal. Terwijl we vrolijk naar buiten moeten.

Daarom zit de oplossing van alle problemen en ellende die de komende anderhalf uur nog bezongen gaan worden, direct al in het eerste lied: het titellied van het programma en dat van de nieuwe, met crowdfunding gefinancierde cd: Alleen de liefde kan u redden.

Bij onze zuiderburen hoeft Hermitage allang niet meer om wat langduriger applaus te vragen. Daar gaat het al enkele jaren vanzelf en heeft de groep een stevige naam opgebouwd. Ondermeer door enkele singles en optredens tijdens de Gentse Feesten. De eerste stapjes op Nederlandse theaterbodem werden in 2011 gezet, met deelname, een finaleplaats en de publieksprijs tijdens het Amsterdams Kleinkunst Festival. Die publieksprijs was zeker opvallend en zei veel, want het komt maar zelden voor dat publiek níet kiest voor de act waarbij het het meest heeft gelachen.

De kennismaking met zanger/pianist Divan, de zeer creatieve percussionist Filip Verheecke en de sterke cellist/gitarist Carlo Vandenhende zet zich nu voort met dit theaterconcert. waarin ook ruimte is voor een aantal schitterende nummers uit voorbije jaren, te vinden op de cd’s 24 uren in een dag en Schaduwliefde (In de waan, De verloren zoon en Eskimo, dat in een wervelende versie met het Metropole Orkest ook als ‘toegift’ op de nieuwe cd staat).

Misschien moet het iets harder worden geroepen dat de drie Vlamingen door Nederland toeren, want Hermitage verdient echt veel meer publiek dan een halfgevulde kleine zaal van het Amsterdamse Bellevue tijdens de Nederlandse première. Wie met nummers als Verander, Jij en ik, Clausules en opvallend mooie hertalingen van Vincent (Don McClean) en I hope I’ll never fall in love with you (Ik hoop dat ik nooit van je houden zal van Tom Waits) de grens over komt, moet met open armen worden ontvangen. En met een lang applaus.