Een minuut stilte voor de plots overleden flamencogitarist Paco de Lucía in Muziekgebouw aan ’t IJ. Dit wordt voordat flamencovoorstelling Afectos begint aan het publiek gevraagd. Artistiek directeur Ernestina van de Noort van Flamenco Biënnale Nederland zegt dit ‘op nadrukkelijk verzoek van de artiesten omdat de overleden gitarist een grote inspiratiebron vormde voor veel jonge flamencomakers’. Daarna start de voorstelling die een opmaat vormt voor de komende Flamenco Biënnale in 2015. Om het publiek niet twee jaar te laten wachten op nieuw Spaans talent organiseert Van de Noort tussentijdse flamencoconcerten (intermezzi).
Ditmaal biedt zij danseres Rocío Molina (1984) uit Málaga opnieuw een podium. Molina, die in 2010 de Nationale Dansprijs van Spanje ontving, was tijdens de Biënnale van 2011 al in Rotterdam te zien en oogstte daar veel succes. Dit is de reden dat Van de Noort haar opnieuw naar Nederland heeft gehaald met een nieuwe show: Afectos (Gevoelens).
Show is eigenlijk niet het juiste woord waarmee je deze voorstelling moet omschrijven. De avond wordt naast de flamencodanseres namelijk slechts gedragen door nog twee andere artiesten: zangeres Rosario La Tremendita, die soms ook wat gitaar speelt, en contrabassist Pablo Martín. Toch vullen zij samen het podium compleet en maken er een geweldige artistieke avond van vol hedendaagse flamenco die duidelijk gebaseerd is op de traditionele flamenco.
Molina draagt geen balletjesjurk of bloem in het haar. Op haar steviggehakte dansschoenen laat ze een heel arsenaal aan flamencobewegingen zien die hun oorsprong hebben in deze rijke cultuurgeschiedenis: haar vingers worden de speren die stierenvechters dragen en haar rug buigt ver naar achteren. Zij wisselt haar zwierige zwarte rok in voor een kort rood jasje dat ze, net als mannelijke dansers, in haar choreografie integreert door er speels aan te trekken of het even van haar schouders te laten glijden.
Opvallend is het gemak waarmee zij zich van alle traditionele flamencobewegingen bedient, haar voetenwerk is fenomenaal en loepzuiver. Ook de manier waarop ze de dans moderniseert door grillige bewegingen af te wisselen met strakke armen en benen laat zien dat we hier te maken hebben met een hedendaagse artieste die pure flamenco moeiteloos in een eigentijds jasje steekt.
Foto: Tamara Pinco
