Andries Tunru is ‘best lekker’, zoals hij het zelf zegt. ‘Maar zoals een lid van een boyband.’ Het vijfde, sneue, ideale schoonzoon lid, welteverstaan. Voor wie het niet meteen ziet, hoeft hij alleen maar even tof de zaal in te wijzen en een paar aanstellerige coupletten te zingen. Ja, het is een goede vergelijking. (meer…)
Zonsopkomst op een duin met op de achtergrond de muziek van Johann Sebastian Bach. Het doet niet direct denken aan de man die een applaus vroeg voor de anesthesist die hem onder narcose heeft weten te krijgen. Toch weet Jochem Myjer van Adem in, adem uit een hartstochtelijke ode aan de kringloop van het leven te maken, waar verstilde natuur en verbouwende buren in continue wisselwerking zijn met elkaar. Hij trekt zelf direct de vergelijking met Freek Vonk, en dat laat je de voorstelling lang niet meer los. Zou Vonk zich met vogels bezig houden, dan had hij ons er niet beter over kunnen vertellen.
Jochem Myjer komt letterlijk uit zijn eitje gebarsten, als herboren en vastberaden de dood nog lange tijd op afstand te houden. Maar algauw treedt verval in, want hij heeft, net als zijn moeder die nooit stopte met roken, moeite een gezonde levensstijl vast te houden. Dit weet hij mooi te vatten in de aanstekelijke kraker ‘nog ééntje dan’, waarmee hij de pauze inluidt. Wil hij in de eerste helft de dood nog zo lang mogelijk uitstellen, in de tweede helft is hij milder gestemd. De dood kan ook welkom zijn. In een enkel geval komt de dood zelfs niet snel genoeg. Hij sluit de voorstelling af met zijn twee kinderen aan zijn zijde en put troost uit de gedachte dat het leven, net als de dag, steeds opnieuw begint.
Hij brengt een afwisselende voorstelling: stuiterende typetjes, onschuldige scènes die ontaarden in complete chaos en korte liedjes met lichtshows, projecties en vette beats. De veelzijdigheid van Myjer is ongeëvenaard. Voeg daar nog technische snufjes bij en de meligheid is compleet, zoals wanneer hij laarzen als magisch schoeisel in het leven roept. Maar ook zonder technisch vernuft weet Myjer te fascineren. De kleinste beweging zit vol expressie. Zo weet hij op aanstekelijke wijze zijn drukke blaas een geheel eigen rol te laten spelen in zijn voorstelling, met een simpele knijpbeweging rond zijn ‘pasta pimelotti’ (een term ontleend aan zijn Italiaanse judotrainer). Met name zijn onorthodoxe gebruik van de slacentrifuge blijft je achtervolgen tot in de keuken.
Elk muzikaal intermezzo heeft een ander genre, een ander stemgeluid en een andere setting. Dit leidt tot pareltjes zoals ‘De geur van oude mannetjes’, een mix van ‘Dodenrit’ van Drs. P, meditatieve Arabische muziek en hypnotische achtergrondbeelden. Al is het soms wat overvloedig. Bij de meeste nummers wordt Myers live performance aangevuld door een geluidsband. Maar als zelfs bij de meezinger ‘Op de bank vannacht’ het achtergrondkoor al in de geluidsband zit opgenomen, wordt er wel erg weinig verwacht van het publiek. De drempel om te zingen wordt misschien lager, het is ook onduidelijk of Myjer je inspanningen wel hoort.
Maar daardoor komen de liedjes zonder knallende projectie en digitale versterking wel sterker binnen. Zijn oprechte ode aan de Waddenzee is bedoeld om te ontroeren. Zonder gek stemmetje, zonder vreemde uithaal op een willekeurige plek in het refrein. Enkel beelden van Nederlands eigen UNESCO Werelderfgoed op de achtergrond, de piano en de stem van Myjer. Een vreemde eend in de bijt, maar dat past een vogelliefhebber als Myjer wel. Even geen bosrietzanger, maar een grutto. Hebben we geleerd.
Foto: Anne Reitsma
In Nijmegen de voorstelling gezien. Wij hebben een geweldige avond gehad. Misschien zijn we niet “kritisch” genoeg, maar we hebben al heel veel gezien. Dit hoort bij de top tien. Jochem nogmaals bedankt voor een geweldige avond. Enne…. weg met dat onzekere. Je hoort gewoon bij de top. Vergelijken met andere cabaretiers is zinloos.
Gisteren hebben we Jochem in Zaandam gezien. De sfeer zat er meteen goed in. Ik ken geen cabaretier die zo’n “lachdichtheid” kan veroorzaken. Op 2 momenten had hij gevoelige onderwerpen over de dood. Toen kreeg hij de zaal even stil. Wat een topavond waarbij bij velen menig traantje werd weggepinkt, zo ook bij mij. Tot slot voegt hij zich na de voorstelling nog tussen het publiek en maakte hij selfies voor wie wilde. Ook dat maakt hem bijzonder sympathiek!
Gisteren als Bergenaar de show in Breda gezien.
Het was de reis naar Breda zeer zeker de moeite waard wat een geweldige ervaring om deze show life mee te mogen maken. in een woord van mijn 10 punten en ik denk dat de meeste Bergenaren die aanwezig waren er het zelfde over denken.
Gisteren, 5 juni, de voorstelling in Gouda gezien. Fenomenaal. Vooral de immitaties, de kleine liedjes en de stem immitaties zijn om je te bescheuren van het lachen. Op de eerste rij zitten is trouwens echt niet vervelend….
In mei de voorstelling adem in adem uit gezien in het nieuwe luxor theater in rotterdam. ik heb me samen met mijn familie doodgelachen.
zijn humor is geniaal, en de waterpistool actie bij een laterkomer veroorzaakte een hoop gelach in de zaal.
Ik kan deze show iedereen aanraden.
Gisteren in DNK in Assen zijn show gezien,ontzettend gelachen, maar hij weet ook te ontroeren. Knap hoeveel aspecten hij aan elkaar weet te breien, het is dat deze show is uitverkocht, anders zou ik hem aan iedereen aanraden
In de nok van Carre (galerij)…verstaanbaarheid soms slecht, mimiek onzichtbaar. Dat laatste is toch een wezenlijk onderdeel van wat Jochem op het toneel brengt. Het zou beter zijn geweest om wat extra schermen op te hangen, waardoor ook het publiek in de galerij van Carre ten volle had kunnen meegenieten. M.a.w. een beetje een dubbel gevoel bij deze show.
dit is de leukste show ooit!!!🤗😁