Ondanks de naam van gezelschap Haus of 4D gaat het in A drag fairytale om drie in plaats van vier performers die de gebruikelijke ingrediënten van een drag-show gebruiken, die vierde performer komt niet opdagen.
De show begint met een uitgespeelde repetitie van de nummers, maar dat is nadat de presentator zijn inleiding heeft gehouden en ons als publiek geïnstrueerd heeft hoe wij geacht worden te reageren. En dat vervolgens een repetitiesituatie gespeeld wordt waar een publiek geacht wordt dus niet aanwezig te zijn, onderstreept nog eens extra dat een drag act leeft van fake en make-believe.
Het publiek bij deze (laatste) presentatie blies duchtig zijn partij mee en slaagde er zelfs in de spelers meer te overdonderen dan omgekeerd het geval was. Hoewel een van de solo’s, die van de performer met de diepste stem en de behaardste borst er wel degelijk in slaagde een echte snaar te beroeren en een glimp te laten zien van het belang dat drag kan hebben voor diegene die zich uit middels cross-dressing.
De voorstelling besloot met een aanmoediging om ook aan een andere verwante activiteit deel te nemen: een drag bingo. Een waardige toevoeging aan het scala activiteiten, die bij voorbaat een glimlach op het gelaat tovert.
Foto: Mirella Beau
