Vijftien jaar bestaan ze. Als meervoudig winnaar van de Kunstbende en deelnemer aan tientallen breakdance events stond het showteam van Ill Skill Squad al talloze malen op het toneel. Nu is er in samenwerking met Theatergroep Dox de voorstelling 155.
Met videobeelden wordt van verleden naar heden van de groep gezapt. In de studio, op de camping, in de supermarkt, overal wordt gedanst met als klapper het podium van Holland Got Talent in 2010. De bonte parade van tien dansers in clownspak, jurk, zwempak of met masker in de televisiestudio, vullen vervolgens het toneel voor een unisono groepsstuk.
Een bladblazer laat een wit overhemd rond een ontbloot torso wapperen, een opmaat voor een scène waarin de groep zich als een boyband presenteert terwijl songs als You’re the one for me, you’re my ecstasy van de Backstreet Boys door de zaal schallen. Als de mannen vervolgens de losse overhemden voor hun buik vastknopen, hun haren losgooien en pumps aantrekken, volgen bevallige dansjes. De vette knipoog waarmee de populaire cultuur te lijf wordt gegaan is op momenten grappig, maar het duurt even voordat de voorstelling op gang komt, met de snel afwisselende scènes en vele verkleedpartijen op het toneel.
Dat de stoere mannen zich rustig als verleidelijke chicks presenteren, is tekenend voor de vrijheid die zij nemen om allerlei dansstijlen onder handen en zo nu en dan ook op de hak te nemen. Headspins, acrobatische sprongen, soepel schieten de dansers tussen solo’s en groepsstukken. In volle overtuiging volgen moderne dansfrasen in zwarte maillots.
De voorstelling hinkt een beetje op twee benen, ook omdat onvoldoende over het voetlicht komt wat de makers eigenlijk willen zeggen. Toch is het bewonderenswaardig om te zien hoe de groep van tien mannen op het relatief kleine podium van de Blauwe Zaal in Utrecht een uur lang hun danskunsten onafgebroken uitvoeren en daarmee blijven boeien. Want dat is vooral de kracht van 155, een onbedwingbare passie om dans in alle verschijningsvormen te onderzoeken voor een jong publiek. En hoe langer de voorstelling duurt, hoe duidelijker dat statement wordt.
