Iedereen kent wel het spelletje steen-papier-schaar, om zo met je handen en door toeval te bepalen wie het eerst aan de beurt is bij een spel of wedstrijdje. De volgorde van de drie voorwerpen verschilt van streek tot streek. In Vlaanderen wordt vaak ‘schaar-steen-papier’ gebezigd. (meer…)
Op de grote banner bij de ingang van de zaal van Theater de Krakeling – dat sinds deze maand te vinden is in Cultuurpark Westergas in Amsterdam – is te lezen dat deze voorstelling mede mogelijk is gemaakt door Krabbendam, specialist in ‘kadoverpakking en megastrikken’. Maar 1, 2, 3, 4, poppetje van papier is geenszins de hysterische kindervoorstelling die je misschien na het zien van zo’n banner verwacht. Integendeel: het is een verstilde, integere objecttheatervoorstelling over nieuwsgierigheid en vriendschap, voor kinderen vanaf drie jaar.
Op het toneel een geraamte van een huisje dat vol hangt met rollen bruin inpakpapier. Daarin drie goedgemutste poppenspelers in blauwe overalls, die al jabberend stroken papier omtoveren tot kranten, hoedjes, vogels en tandenborstels.
Dan vinden ze in een van hun prullenbakken een verkreukelde prop papier. Het blijkt een vriendelijke pop, die met een nieuwsgierige onbevangenheid de wereld om zich heen gadeslaat en ontdekt. Hij sluit vriendschappen met de personages en objecten om hem heen, maar raakt die vervolgens ook weer kwijt. Zijn zoektocht leidt hem onder meer naar een wonderlijke onderwaterwereld, mooi vormgegeven onder golvend doorzichtig zeil en prachtig uitgelicht.
1, 2, 3, 4, poppetje van papier is een ontroerende exploratie naar geborgenheid, knap gespeeld door Aniek Stokkers, Christiaan Koetsier en Dennis de Groot – die met hun poppenspel ook te zien zijn in de televisieprogramma’s Popster en Holland’s Got Talent. Ze blazen niet alleen leven in de papieren objecten, maar spelen ondertussen in vrolijke intermezzo’s een gelijksoortig spel als de drie jabberende personages, die naar elkaar toetrekken en elkaar buitensluiten, die competitief zijn en vooral niet alleen achter willen blijven. In onze pogingen gelijkgestemden te vinden, zijn we soms oprecht en warm, maar soms ook wreed. Het is niet altijd gemakkelijk – niet voor papieren poppetjes, maar ook niet voor mensen van vlees en bloed.
In de fantasierijke regie van Mark Haayema, die een fijne balans vindt tussen mysterieuze spanning en lichte tonen, en de vernuftige toneelbeelden van Marlies Schot, is 1, 2, 3, 4, poppetje van papier een ingetogen, visueel schouwspel, waarin alles voortdurend andere vormen aan kan nemen en daardoor een zeer aantrekkelijke voorstelling voor het jonge publiek oplevert.
Foto: Bodine Jeske