In de maandelijkse podcast De Criticitafel bespreken vier theatercritici het belangrijkste theaternieuws, de voorstellingen die ze gezien hebben en wat er verder nog ter tafel komt.
In deze aflevering blikken Herien Wensink (de Volkskrant), Simon van den Berg (Theaterkrant), Sander Janssens (Theaterkrant, de Volkskrant) en presentator Hans Smit (Theaterkrant, Trouw) terug op de afgelopen theatermaand.
Behalve voorstellingen op Oerol (The Cure, Sâlt, Wereld van Wie en Bram) en het Holland Festival (Euphoria, Brideshead Revisited, Penthesilea en Angela), worden Laagland, Wind en Tijd Zal Ons Leren besproken. En natuurlijk komt het vertrek van Ivo van Hove bij Internationaal Theater Amsterdam voorbij.
In deze aflevering van de maandelijkse theaterpodcast De Criticitafel blikken Herien Wensink, Sander Janssens en presentator Hans Smit terug op theaterjaar 2023. Welke trends vielen op, welk theaternieuws domineerde de sector en welke voorstellingen maakten indruk? (meer…)
In deze aflevering van de maandelijkse theaterpodcast De Criticitafel bespreken Herien Wensink, Sander Janssens en presentator Hans Smit de voorstellingen die ze recent gezien hebben en het belangrijkste theaternieuws. Met dit keer onder meer aandacht voor Freaky Friday Face Off, Superposition en Disgraced. (meer…)
In deze aflevering van de maandelijkse Criticitafel praten Herien Wensink (de Volkskrant), Sander Janssens (Het Parool, Theaterkrant) en Simon van der Berg (Theaterkrant, Theatermaker, Het Parool) onder leiding van Hans Smit (Het Parool, Theaterkrant) over de voorstellingen die ze afgelopen maand zagen. Bovendien bespreken ze de veelbesproken selectie van het Nederlands Theater Festival.
Wordt de podcast ook nog geupload op de reguliere platforms (Spotify, Apple Podcast enz.)?
@ Kees, dank voor je vraag. De podcast staat nu ook op de andere platforms.
Het is vast erg gezellig geweest tijdens de opnamen en de borrel achteraf, maar ik voelde me als luisteraar een ongenode gast op een personeelsfeest van theaterscribenten. Dat het fragment over vissaus tot twee keer toe werd herhaald is tekenend voor het ons-kent-ons gehalte van deze podcast. De toon is sowieso erg intern: je krijgt steeds het idee dat je ergens bij geweest moest zijn om er bij te horen. Ik heb slechts een van de besproken voorstellingen gezien (zelfs de deelnemers hadden niet alles bezocht) en miste continu voldoende context om echt bij het gesprek betrokken te blijven. Ook jammer: vooroordelen die de buitenwacht heeft over de theatersector (zelfingenomen, geprivilegieerd, nepotistisch) worden hier min of meer bevestigd, zonder dat de deelnemers dat door lijken te hebben. Is het niet een idee om een meer open Podcast te maken, met meer oog op ontwikkelingen, een beetje zoals de Grote Vriendelijke Podcast dat doet voor jeugdboeken? Dit is helaas een gemiste kans, iedereen is op zich kundig, de onderwerpen zijn zeker de moeite waard, maar in deze vorm is het resultaat zelfs met een kilo vissaus niet te verteren.
Hm, even over mijn bovenstaande reactie. Die is wel erg scherp geformuleerd, als ik hem zo terug lees. Een wat zurige momentopname. Maar de kern blijft voor mij overeind. Deze podcast is mij persoonlijk teveel een onderonsje, waarbij voor luisteraars te weinig context wordt geschetst om mee te gaan in de discussies. Maar ik heb nu een aantal oudere afleveringen beluisterd en daarin is de balans beter. Zo weet Marijn Lems soms in een paar zinnen een voorstelling zo treffend samen te vatten dat de duiding en de discussie beter te volgen zijn. Als luisteraar zou ik het in ieder geval zeer op prijs stellen als de moderator die taak op zich zou nemen en minder onderdeel wordt van het gesprek. Toch nog één kritiekpuntje: dit is de podcast van de Theaterkrant die veel terreinen bestrijkt. Is het mogelijk om oo in de podcast meer aandacht te besteden aan vrije producties, jeugdtheater en andere podiumkunsten ?
@marc Ik beloof je dat we je kritiek ter harte zullen nemen, in het volgend seizoen. Dank derhalve voor je reactie. Deze laatste editie was inderdaad iets te jolig en veronderstelt wellicht te veel bekend, met als hoofdgerecht wel die verdraaide vissaus. Dat had betrekking op de voorstelling Wereld van Wie van de Veenfabriek. Ik refereerde met mijn vraag aan Sander Janssens aan een citaat uit Theaterkrantmagazine van juni, waarvoor ik met makers sprak, onder wie Phi Nguyen : Citaat: “Phi: “Ik kan nu voor 95% verzekeren dat het vegan wordt, maar omdat de voorstelling gaat over mijn achtergrond, en de vissaus nogal een belangrijk ingrediënt is in de Vietnamese keuken…nou ja, kan zijn dat ik die er toch uit ga halen hoor en toch iets anders serveer”. Als je dat stuk niet hebt gelezen, snap je er de ballen van, logisch. Herien Wensink zag dat, scherp als altijd, goed in. Maar goed, je probeert eens iets, in de montage. Dank voor het luisteren!
Hans, een late reactie, maar veel dank ervoor. En nu weer ik eindelijk waar die vissaus vandaan kwam. Ik dacht echt dat jullie een etentje gingen evalueren…