Ada Ozdogan, Momo Samwel, Maxine Palit de Jongh, Nadia Amin en Zephyr Brüggen zijn genomineerd voor de BNG Bank Theaterprijs voor jong theatertalent. De jury maakte vandaag de eerste nominaties over het seizoen 2022-2023 bekend. In de loop van dit voorjaar worden meer nominaties bekendgemaakt. (meer…)
Sheralynn Adriaansz, Performance collectief ROTOR, Merel Severs, Ritzah Statia, Timo Tembuyser en Mathieu Wijdeven zijn genomineerd voor de BNG Bank Theaterprijs 2022. Dat maakt de BNG Bank Theaterjury vandaag bekend. De prijs wordt uitgereikt op de BNG Bank Theater Middag op 2 september tijdens het Nederlands Theater Festival.
Het BNG Cultuurfonds wil met de BNG Bank Theaterprijs jong theatertalent tot 35 jaar stimuleren. Alle genomineerde voorstellingen zijn te zien tijdens het Nederlands Theater Festival. De winnaar ontvangt 45.000 euro om de winnende voorstelling te hernemen voor een tournee langs Nederlandse theaters of het investeren in een nieuwe productie.
De BNG Bank Theaterprijs jury bestaat dit jaar uit Miel van Teijlingen (voorzitter), Leonie Clement, Carole van Ditshuyzen, Mark Fischer, Lieke Hillebrand, Richard Kofi en Jolie Vreeburg. Zij kozen voor deze zes voorstellingen als beste van het voorbije seizoen:
BEIGE van Sheralynn Adriaansz en Likeminds
De jury: ‘In de zoektocht van Sheralynn Adriaansz naar haar Tanzaniaans en Surinaamse roots stelt ze haar eigen vooroordelen over haar afkomst aan de kaak. Deze one woman show is een meeslepende vertelling die humor inzet om een punt te maken; in wat voor wereld zal de ‘beige’ baby die haar personage draagt gaan opgroeien. Hier toont de actrice zich een charismatische performer die moeiteloos verschillende werelden neerzet met woord en stem. De fijne soundscape en popreferenties loodsen de kijker speels door de performance. Afwisselend luchtig en dan weer pure ernst. Adriaansz schetst op een boeiende manier het leven van een persoon van biculturele afkomst op zoek naar haar identiteit, maar deelt ook rake klappen uit aan haar overwegend witte publiek.’
Erosion van Performance collectief ROTOR, Veem House for Performance en Schweigman&.
De jury: ‘In deze hypnotiserende performance wordt de ronddraaiende beweging afgepeld tot de pure essentie. De bewegingen zijn open en roepen associaties op over (on)afhankelijkheid, overgave en slijtage. De voorstelling is prachtig gecomponeerd en uitgekiend in een zelfgekozen inspanning van begin tot eind. In het monumentale decor en onder begeleiding van mystieke gitaarmuziek zien we twee mensen die elkaar nodig hebben, elkaar dragen en elkaar uitdagen in de zoektocht naar het zwaartepunt. De performance maakt indruk en nodigt het publiek uit zich over te geven aan de erosie van het bestaan.’
Let me tell you something you already know van Merel Severs en De Nieuwe Oost
De jury: ‘In de fysieke performance Let me tell you something you already know weet Merel Severs met minimaal gebruik van theatrale middelen krachtige archetypes van mannen en vrouwen op het toneel te brengen. De beelden raken aan clichés, maar zijn ongelooflijk sterk door de ongeëvenaarde transformaties van Merel Severs als performer. Onbevreesd om persoonlijk te worden, pelt ze op basis van haar eigen ervaringen, het beeld en gedrag van de mens af. Hierin brengt ze een noodzaak die duidelijk voelbaar is bij het publiek. Severs is hard. Maar vooral voor zichzelf. Als muay thai bokser put ze zichzelf uit om de vergiftigde masculiniteit uit haar leven te verdrijven. Severs neemt geen slachtofferrol aan maar laat de kijker door de confronterende vorm van de performance voelen en reflecteren op diens eigen gedrag en ervaringen.’
Kibra Silensio van Ritzah Statia en RIGHTABOUTNOW INC.
De jury: ‘In Kibra Silensio confronteert Ritzah Statia op indringende wijze het publiek met de uitdagingen van haar generatie. Een lange stilte en een indringende blik werken ontregelend en doen het publiek smachten naar de belofte van het gigantische soundsystem en de lp’s die klaarliggen om afgespeeld te worden. De platen worden gedraaid en vormen de soundtrack van Statia’s verleden. De songs nemen je mee naar heftige herinneringen die ze met haar brede arsenaal aan dans- en mimetechnieken verbeeldt. Met als hoogtepunt een grootse lyp sinc op Show Me Love van Robin S. Statia gaat diep en geeft zich over aan de emoties die de herinneringen in haar oproepen. Dit schept ruimte voor de kijker om de nuances in haar kwetsbare verhaal te voelen. Per scène dwingt Statia het publiek een andere rol aan te nemen: de ene keer zijn we de spiegel, dan het raam, een ouder, haar vijand en dan weer haar beste vriend. De thema’s van de performance; mentale gezondheid, eigenwaarde en intimiteit worden verrassend en indringend gebracht en het geduld van het publiek wordt rijkelijk beloond.’
Missa Mater Sola van Timo Tembuyser, Muziektheater Transparant & Festival Cement in coproductie met Productiehuis Theater Rotterdam
De jury: ‘Missa Mater Sola is een muzikale performance die raakt. Timo Tembuyser en zijn groep performers zingen en dansen een mis voor de moeder. Een ode aan het vrouwelijke, aan het leven in al haar zachtheid, nuance en meerduidigheid. Een zoektocht naar en een pleidooi voor harmonie en verbinding. De performers zijn sensitief, lijfelijk en vormen een open groep die met elkaar en het publiek vorm geven aan het verhaal over de moeder in ons allemaal. De uiteenlopende perspectieven van de diverse groep performers, de verschillende talen en vormtalen staan in dienst van dit verhaal en maken deze performance zeer gelaagd. De krachtige stemmen en de ademende fluit in prachtige nieuwe composities van Tembuyser, ontroeren. Missa Mater Sola doet een werkelijk voorstel voor een toekomstige wereld waarin non-binair denken de norm is.’
Het Waarom Beantwoord van Mathieu Wijdeven/Productiehuis Theater Rotterdam
De jury: ‘In Het Waarom Beantwoord neemt Mathieu Wijdeven het publiek mee in zijn onderzoek naar zijn familiegeschiedenis in Suriname. Beeldmateriaal en audio geven een inkijk in zijn persoonlijke research en leiden tot een spannende vertelling waarin zijn eigen identiteit, zijn eerdere werk en familiegeschiedenis steeds meer vervlochten lijken te raken. Als Wijdeven een theatertekst van zijn betovergrootvader G. T. T. Rustwijk in handen krijgt, besluit hij het stuk uit 1911, dat destijds een kritiek op de Nederlandse welvaartcommissie in Suriname was, opnieuw op het toneel te brengen. Wijdeven, gevoed door het toneelstuk van zijn betovergrootvader, ontpopt zich als activist en zo ontstijgt de voorstelling het persoonlijke verhaal en wordt de vertelling universeel en zeer actueel. Zo weet Wijdeven op zachte, maar indringende wijze de gespannen koloniale relatie tussen Nederland en Suriname invoelbaar te maken.’
Foto: Het waarom beantwoord van Mathieu Wijdeven, Bart Grietens