Nineties Productions, Bellevue en Podiumkunst.net organiseren aankomende winter opnieuw enkele lezingen van Nederlands geschreven toneelteksten die niet of nauwelijks gespeeld worden. Daarvoor zijn ze op zoek naar tips. Welke verborgen parel zou jij weer willen horen?
Nineties roept het publiek op om mee te graven in het theatergeheugen en hen titels, schrijvers of gezelschappen toe te sturen. ‘Denk aan een toffe tekst die je ooit ergens hebt gezien, maar daarna nooit meer iets van hebt gehoord, een stuk dat je alleen van titel kent, maar weleens voorgedragen zou willen zien of een hele oude tekst waar je naar uitkijkt om die te horen in de tijdsgeest van nu.’
In samenwerking met Theater Bellevue en podiumkunst.net, wil Nineties op drie zondagen (12 februari, 26 februari en 12 maart) zes teksten tot leven brengen middels een lezing. De bijeenkomsten vinden plaats in de ‘nieuwste intiemste zaal van Bellevue: de bovensmoes’. Onder de titel Een zondagmiddag in Bellevue met een tekst die je waarschijnlijk niet kent zal een groep acteurs telkens twee teksten lezen. Daarbij wordt een warme soep gegeten en ongedwongen nagepraat.
Met het programma hopen de initiatiefnemers meer aandacht te genereren voor de Nederlandse toneeltekst en onze kennis en waardering van stukken van eigen bodem te vergroten. De lezingen worden eveneens opgenomen als podcast voor Bellevue en de TIN Collectie, die inmiddels wordt beheerd door het Allard Pierson museum.
Een redactie, bestaande uit Marjorie Boston, Erwin Jans, Melissa Knollenburg, Liet Lenshoek en Karim Ameur, werkt momenteel aan een longlist. Anne Maike Mertens en Tom Helmer zijn hun secretarissen.
Tips kunnen onder meer achtergelaten worden als comment onderaan dit bericht.
Foto: Stoffige Stukken 2021, Bart Grietens
De Theatertroep is het enige gezelschap dat de aloude traditie van de vaudeville in ere houdt. En dat doen de spelers met verve. Die andere liefde is de literatuur, en nu, verrassenderwijs, de Nederlandse literatuur want er heerst nog altijd het aloude misverstand dat Nederlandstalige auteurs geen toneel zouden kunnen schrijven. (meer…)
Een gladde piste, daarop bevinden we ons allemaal de laatste maanden en de toekomst is elke dag meer onzeker. De mannen van 155 tonen precies dat in de laatste scènes van Stuk, waarbij de dansvloer spekglad wordt door het zeepsop dat ze er zelf over uitgooien. (meer…)
De Mormonen, wie kent ze niet? Mogelijk ken je ze van de ophef rondom hun uitgebreide genealogiedatabank en het ongevraagd ‘postuum dopen’ van belangrijke figuren zoals Anne Frank en leden van het Koningshuis. Of je weet dat één van de grootste hits op Broadway ooit nu naar Nederland komt en ‘The Book of Mormon’ heet. (meer…)
Veel teksten verdienen het opnieuw gelezen, gehoord en gespeeld te worden. Hier enkele suggesties, vluchtig geschreven op een denkbeeldig en digitaal bierviltje (op een viltje passen nu slechts enkele titels): Aalst van Dimitri Verhulst en Pol Heyvaert; De Doodsboodschapsvogel van Edgar Caïro; Yasser van Abdelkader Benali; Salam van Fikry El Azzouzi; Daar gaan we weer (White male privilige) van Annelies Verbeke; De wederopbouw van het Westen witroodzwart van Compagnie DE KOE; Niemandsland van Eva Jansen Manenschijn ………
Wat een heerlijk plan!
Ik zou heel graag On Chesil Beach (Peter Sonneveld bewerkte het boek van Ian McEwan tot een toneeltekst) willen horen. Ik heb de voorstelling -van Bonheur- helaas nooit gezien.
En, ook op mijn verlanglijst: Ten Liefde van Ko van den Bosch
Nog 2 tips en dan stop ik: Orlando van Joeri Vos en Interest van Rob de Graaf.
‘De Buddah van Ceylon’ van Lodewijk de Boer
De Vertraagde Film – Herman Teirlinck
In het theaterinstituut dook ik ooit informatie op over een voorstelling van Cyrus Frisch. Wat ik ervan onthouden heb is dat de steeg naast Frascati 1:1 nagebouwd was, dat de voorstelling helemaal in het donker was, en dat je alleen aan het einde heel even die steeg zag, waardoor alles wat daarvoor gebeurde of was gezegd vast wel weer allemaal op zal zijn plek gevallen ofzo.
In mijn hoofd is dit een van de beste voorstellingen die ik nooit heb gezien. Het idee heeft me in elk geval altijd geinspireerd.
Ik heb geen idee of er ook maar iets klopt van wat ik hierboven heb opgeschreven, maar als het ergens op slaat en als er een tekst van is zou ik ‘m wel willen horen.
De dag dat mijn broer niet thuiskwam – van Roel Adam. Oorlogstijd vanuit 4 kinderen bekeken, dat blijft maar actueel..
@Rik. Gharb heette dat stuk. Was prachtig!
Hier nog wat herinneringen:
https://www.moose.nl/minirecensies/gharb/index.html
Moby Dick van Peter Verhelst
Constance, dweil
van Bruno Mistiaen
Vermogen
mugmetdegoudentand
Olivetti82 (eigenlijk roman geloof ik maar zag prachtige theaterbewerking met Thomas Oerlemans, ook verfilmd)
Een biervilt heeft gelukkig nog een achterkant. Mooi om schaamteloos van alle schrijfruimte gebruik te maken en het viltje vol te schrijven. Omdat het een prachtig initiatief is van Nineties Productions, Theater Bellevue en Podiumkunsten.net. Het zou natuurlijk geweldig zijn als de teksten niet enkel worden gelezen maar ook opnieuw op toneel worden gebracht, door andere makers en gezelschappen. Een tekst is toch juist gebaat bij meerdere opvoeringen, perspectieven en interpretaties. Misschien helpt dit initiatief om hiervoor een impuls te geven. Wat wij met teksten van bijvoorbeeld de Griekse tragedies, Shakespeare, Ibsen, Tsjechov en anderen doen, zouden we ook meer met Nederlandstalige teksten mogen doen. Op deze manier ontstaat niet enkel repertoire als een ‘lijst met stukken’ maar repertoire als een hoeveelheid van ensceneringen van één-en-deelfde tekst en wat alles met een tekst mogelijk is en hoe die allemaal kan worden gelezen. Op deze manier worden teksten ook ‘duurzaam’, en kan ook de schrijfproductie veranderen door (toneel)schrijvers meer tijd en ruimte te geven om langer aan een stuk te mogen werken in plaats van snel en veel te moeten leveren, en dan vooral ‘op maat’. Juist het ‘maatwerk’ maakt de Nederlandse toneelkledij toch zo beperkt en beperkt houdbaar. Want het jasje dat de één past is voor de ander wellicht te klein of te groot, of de ander draagt liever een nieuwe jurk. Hier nog de ‘achterkant’ van mijn viltje (dat net zo goed een ‘voorkant’ is): Medea van Peter Verhelst; Een lolita van Bernard Dewulf; Bij het kanaal naar links van Alex van Warmerdam; Titus, geen Shakespeare van Gerardjan Rijnders; Neanderdal van Rob de Graaf; De lange nasleep van een korte mededeling van Magne van den Berg, …… Ik ben trouwens ook benieuwd naar de eerste twee toneelstukken van Judith Herzberg uit de jaren ’70 (die twee stukken heb ik nooit gelezen). Het viltje is nu vol. Nu bij het theater naar links.
@Rik. Wat je schrijft klopt helemaal!
@Frank. Het stuk heet inderdaad Gharb.
https://www.thestage.co.uk/reviews/gharb-review-at-oval-house-london
Ik hoor het wel als Nineties serieus interesse heeft in de tekst. Hetzelfde geldt voor:
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/on-toneel~bb569e59/
Wat een ontzettend leuk initiatief inderdaad en een mooie samenwerking, nu al.
Ik zou graag het stuk M2 van Sarah Ringoet nog eens willen horen. Ik zag deze een kleine tien jaar geleden uitgevoerd door Elias De Bruyne en Melissa Helena Pieters in (ik geloof) het compagnietheater en was erg onder de indruk. Er zullen vast nog meer
parel teksten van Ringoet in haar gebundelde werk STRIPPED te vinden zijn.