SPRING in Autumn gaat vandaag niet door. Als gevolg van de coronamaatregelen is het Utrechtse festival geannuleerd. Dat betekent dat ook vrijwilligerscoördinator Anita Schuurman – en in navolging van haar de maar liefst tachtig vrijwilligers die zich voor deze editie hadden aangemeld – vanavond thuisblijft.

Eigenlijk zouden er vandaag vijfentwintig vrijwilligers op de been zijn, om de geplande voorstellingen R for Resonance van Ho Tzu Nyen, _Apology:Denied_ van Setup, Mount Average van Julian Hetzel en The History of Korean Western Theatre van Jaha Koo in goede banen te leiden. Dat is op sommige festivaldagen overigens stukken meer: soms zijn er vijftig vrijwilligers op een dag in de weer. Die variëren van jonge kunststudenten tot gepassioneerde pensionada’s. Sommigen komen elk jaar terug, anderen zouden dit jaar voor het eerst meehelpen.

Anita Schuurman (1993) coördineert dit jaar voor het eerst de vrijwilligerspoule van het festival. Haar werk voor deze editie van SPRING in Autumn begint al in de zomer met het werven van mensen. Half augustus gooit ze de eerste mails eruit. ‘Ik heb een groot wervingsdocument met contactgegevens van scholen, studieverenigingen en andere culturele instellingen.’ Met iedereen die zich aanmeldt voert Schuurman in de weken daarop een persoonlijk kennismakingsgesprek.

Hoe dichterbij het festival komt, hoe spannender het voor Schuurman wordt. Half september, een flinke maand voordat het festival zou beginnen, hadden dertig vrijwilligers hun deelname bevestigd. ‘Dus toen moest ik er nog zo’n vijftig ergens vandaan plukken. Dat was wel een redelijk stressvolle periode.’ Nuchter: ‘Ze zijn er altijd wel, maar je moet ze wel weten te vinden.’

Dat lukt uiteindelijk wel min of meer, maar dit jaar kwamen er vlak voordat het festival begon, vooral vanwege de toenemende coronazorgen, toch ineens nog flink wat afmeldingen binnen. ‘Een week voor het festival had ik nog zo’n dertig diensten open. Een vrijwilliger doet in principe vier diensten, dus toen had ik er ineens nog een stuk of tien nodig.’ Pas tijdens de eerste week van het festival had ze uiteindelijk alle diensten gevuld.

SPRING in Autumn is op 28 oktober van start gegaan, maar door de verscherpte coronamaatregelen is op 5 november de stekker eruit getrokken. Was dat niet gebeurd, dan was Schuurman vanochtend om negen uur naar het festivalkantoor gegaan. Om half tien ’s ochtends melden zich daar de eerste vrijwilligers al. ‘Die beginnen met het maken van de lunchpakketjes voor alle medewerkers van die dag.’

Om tien uur schuift ze aan bij het festivaloverleg met het kernteam. ‘Als daaruit blijkt dat er nog kaarten voor voorstellingen over zijn, communiceer ik dat via de groepsapp meteen aan de vrijwilligers, want die krijgen per gewerkte dienst een vrijkaartje.’

Daarna zou ze naar de ‘vrijwilligershonk’ in de StayOkay op de Utrechtse Neude zijn gegaan, waar ze tot acht uur ’s avonds blijft om de vrijwilligers van die dag te ontvangen. Gedurende de dag halen de vrijwilligers bij haar een pasje en een t-shirt op, voordat ze naar de voorstellingslocatie gaan waar ze verwacht worden. Aldaar krijgen ze nog een briefing van de locatiemanager in kwestie. De laatste vrijwilligers melden zich om zeven uur ’s avonds bij Schuurman. Dan blijft ze nog tot een uur of half twaalf bereikbaar voor als er zich problemen voordoen of onderduidelijkheden zijn.

‘Voor veel mensen is het een gateway om in contact te komen met kunst en cultuur’, vertelt Schuurman. ‘Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Je hebt jonge studenten die het doen voor het netwerken of de studiepunten, mensen die een heel groot hart voor kunst en cultuur hebben, maar ook mensen die thuis zitten – soms omdat ze vanwege corona niet naar hun werk kunnen, maar ook omdat ze bijvoorbeeld gepensioneerd zijn – en die willen gewoon heel graag een steentje bijdragen en met mensen in contact komen. Die maakt het dan niet eens veel uit wat en waar ze dat doen.’

Opvallende vrijwilligers zijn er genoeg, volgens Schuurman. Sommigen zijn heel fanatiek. Er is één iemand die ‘echt naam aan het maken is als vrijwilliger in het Utrechtse culturele leven’: Merel, een student Kunst & Economie. ‘Iedereen kent haar, bij ons, bij het Nederlands Film Festival, Tweetakt, het Café Theater Festival. Aan de andere kant hebben we vrijwilliger Jaap, een oudere man die destijds nog op Springdance gewerkt heeft en die al jaren van de partij is.’

In februari begint ze weer met werven van de ongeveer honderd vrijwilligers voor de voorjaarseditie van het SPRING festival. ‘Al ben ik nu indirect al begonnen, want ik ga alle vrijwilligers van deze editie natuurlijk ook weer benaderen. Uiteindelijk kan een festival niet doorgaan zonder vrijwilligers.‘ Oh ja, zelf is ze natuurlijk óók vrijwilliger, bij  het Utrechtse kunstplatform BAK, basis voor actuele kunst. Dat is nu ook gesloten, maar ze hoopt later deze maand daar weer achter de balie te zitten om bezoekers te ontvangen.