DEN HAAG CENTRAAL Het novembernummer van Theatermaker staat in het teken van Den Haag. De jonge garde van het Nationale Toneel liep twee maanden door het gebouw van de Tweede Kamer voor de nieuwe voorstelling Nieuwspoort. Henk Scholten, sinds een klein jaar directeur van het Lucent Danstheater en de Dr Anton Philipszaal, laat zijn licht […]
Alsof kunstenaars het voorvoelden deed zich aan de vooravond van de Russische Revolutie een uitbarsting van creativiteit voor waarmee de hele periode waarin zij nadien werd onderdrukt kon worden overspannen. Van Malevitsj tot Gorki, van Achmatova tot Prokofjev – na de ondergang van het communistische experiment bleek de kunst die eraan voorafging ongebroken en springlevend.
Deze maand is het honderd jaar geleden dat Le sacre du printemps in première ging. Dit ballet van Stravinsky en Nijinsky werd aanvankelijk neergesabeld maar is van grote invloed gebleken op vernieuwingen in de westerse kunst en cultuur. Precies een eeuw later staat de Sacre opnieuw in het Théâtre des Champs-Elysées in Parijs. Als een reconstructie van de oeropvoering, in een versie van Sasha Waltz en in de bewerking van Pina Bausch. Willem Bruls volgt voor Theatermaker het spoor terug. En vooruit. Marcelle Schots onderzoekt hoe Nijinsky ertoe kwam radicaal te breken met de ballettraditie en zij sprak met de Chinese choreograaf en beeldend kunstenaar Shen Wei over zijn nieuwe Sacre-choreografie voor Het Nationale Ballet.
Schrijver, dichter en performer Marjolijn van Heemstra is door het Ro Theater in huis gehaald om daar haar werk voort te zetten. Zij rondt haar eerder ingezette drieluik over ‘verbondenheid in een geglobaliseerde wereld’ af met een voorstelling over Garry Davis, de eerste officiële wereldburger. Toneelspelersgezelschap STAN komt deze maand met Eind goed al goed, een nieuwe uitvoering van Thomas Bernhards even schurende als hilarische Am Ziel. Damiaan De Schrijver maakt zijn opwachting als de ‘dramatische schrijver’. Hopelijk met sigaar!
In ons onderzoek naar de ware liefhebber is Wijbrand Schaap naar Rotterdam gereden om twee vaste bezoekers van de kleine zaal van de Rotterdamse Schouwburg naar hun theaterbelevenissen te vragen, een interessant vervolg op het grotezaalverhaal uit het vorige nummer. Ook de nieuwe directeur van de Rotterdamse Schouwburg, Ellen Walraven, komt aan het woord.
Op het nieuwe Utrechtse Spring Performing Arts Festival maakt het Britse dansgezelschap Candoco zijn Nederlandse debuut. Candoco bestaat uit dansers met en zonder lichamelijke handicap. Pedro Machado, een van de twee artistiek leiders, vertelt over de mogelijk- heden die dit biedt.
Met veel plezier las ik ook de bijdrage van Ruud Buurman over Jan Beuving, de winnaar van de Annie M.G. Schmidtprijs met zijn lied Vinkeveen, het verhaal dat Moos van den Broek schreef over de samenwerking tussen de Veenfabriek en Schauspielhaus Bochum wat het succesvolle Moby Dick – Het concert heeft opgeleverd dat deze maand op twee plaatsen in Nederland is te zien, en het artikel van Brechtje Zwaneveld over het opmerkelijke feit dat twee makers uit de mime zijn benoemd tot artistiek leider van een jeugdtheatergezelschap, Jetse Batelaan bij Artemis en René Geerlings bij BonteHond.
Verder roept Robbert van Heuven ons op om met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar nu al met het lobbywerk te beginnen. Ik zou ervoor willen pleiten om lid te worden van de VVD, om de liefde voor de kunst die in deze partij verloren is gegaan terug te brengen. If you can’t beat them, join them!
Onze theaterfamilie van de maand zijn de Greidanussen, twee keer Aus, Pauline en Kay. Hana Bobkova bezocht Wassa van de Münchner Kammerspiele, dat het sluitstuk vormde van het Alvis Hermanis-programma van de Amsterdamse Stadsschouwburg.