Theaterfotograaf en cineast Hans van den Busken is op 82-jarige leeftijd overleden. In een opvallend losse stijl fotografeerde hij vanaf de jaren vijftig voor onder meer het Scapino Ballet, Het Nationale Ballet, het Nederlands Dans Theater en Cabaret Lurelei. 

Van den Busken (1935) begon eind jaren vijftig als fotograaf bij het Holland Festival. Omdat de reeds gevestigde theaterfotograaf Maria Austria ook al bij het festival werkte en geen collega’s in haar werkterrein duldde, was Van den Busken er veroordeeld tot een plekje in de coulissen. Maar net die beperkte blik op het toneel met veel storend toneellicht leverde vaak verrassend interessante foto’s op.

De rest van zijn carrière zal Van den Busken creatiever en losser dan andere dansfotografen blijven doorwerken. Zijn vaak vervreemdende beelden focussen niet alleen op de uitvoering, maar ook op andere aspecten van de dans. Het zijn ook voornamelijk zwartwit mediumshots en overzichtfoto’s. De fotograaf kroop nooit ‘op de danser’, maar liet altijd het hele lichaam zien. Om de dans goed te kunnen fotograferen, zou hij zelfs danslessen bij Scapino gevolgd hebben.

Als cineast maakte Van den Busken onder meer documentaires over de geschiedenis van de Stadsschouwburg en over mimespeler Rob van Reijn. Ook verfilmde hij Anton Tsjechovs Oom Wanja met Hans Croiset, Max Croiset en Sigrid Koetse. Het meeste naam maakte hij met twee films waarvan het belang pas 40 jaar later boven kwam drijven. In 1963 legde hij in Brussel vast hoe Jacques Brel zijn ‘Vlakke Land’ opnam. In 1969 filmde hij een interview met kapitein Raymond Westerling, die daarin toegaf dat onder zijn verantwoordelijkheid oorlogsmisdaden waren gepleegd tijdens de politionele acties van Nederland in Nederlands-Indië.

Foto: Collectie TIN